Μπήκαν στην πόλη

Μπήκαν στην πόλη

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί
κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές

Το έγραψε ο Σκούρτης πριν από χρόνια αλλά ξεχάστηκε μέσα στις πιστωτικές μας κάρτες τα διακοποδάνεια και στο γρήγορο Internet & τα πιάτα του nova...
Τώρα ξαφνικά το βλέπουμε πάλι μπροστά μας...
Τώρα ξαφνικά κάνουν άλλοι κομάντο στον τόπο μας...
Τώρα ξαφνικά μας ζώσανε στο υποζύγιο και μας κάνουν ότι αυτοί επιθυμούν...

Εμείς αδύναμοι, ανίκανοι, αλαφιασμένοι και σαστισμένοι απο τον φόβο μίας χρεοκοπίας ζούμε τον απόλυτο διασυρμό της αξιοπρέπειας μας και απλά παρακολουθούμε...
Μας ξεφτιλίζουν κάθε μέρα διευθαρμένοι χαρτογιακάδες.
Ας μη γελιόμαστε ζούμε το αποτέλεσμα της δικής μας ανικανότητας να επιλέξουμε τους σωστούς ανθρώπους να μας κυβερνήσουν.
Την ανικανότητά μας να ελέγξουμε σωστά τους βουλευτάδες μας.
Τώρα ζούμε το αποτέλεσμα της κάκης διαχείρισης που κάναμε δεκαετίες τώρα...
Με ένα Κωστάκη ανίκανο
Με ένα Γιωργάκη ανίδεο
Με ένα Αλέκο ανεύθυνο
Με ένα συρφετό από φασίστες με μαύρα γυαλιά μέσα στη βουλή
Και ένα Αντωνάκη ανδρείκελο

Δεν υπάρχει κανένας ικανός

Μόνο εμείς
 

Τώρα που όλοι σταμάτησαν...

Βρήκα πάλι καιρό για να γράψω

Και είπα να δω και μερικούς φίλους τι κάνουν ...
Όλοι σταμάτησαν ή αν όχι όλοι οι περισσότεροι...
Δεν βαριέσαι θεωρητικά και εγώ σταματημένος είμαι...
Πήγα το Σάββατο για ψάρεμα... καλά ήταν έπιασα και κάτι...ψιλά τα γύρισα πίσω
Το καλύτερο όμως ήταν η βόλτα με το μικρό μου (ο μεγάλος πια της παρέας μιας που έχω λεχουδάκι στο σπίτι)
Λιακάδα, ηρεμία και πιτσιρικάς να τρέχει στην θάλασσα
υπάρχει τίποτε καλύτερο από αυτό?
Υπάρχει κάτι πιο απλά και σκέτα όμορφο... Χωρίς ναι μεν αλλά χωρίς κάτι αρνητικό ή λάθος...
Μόνο αυτό ...
Ένας πιτσιρικάς να παίζει στην άμμο δίπλα στη Θάλασσα
Χαρείτε τα μικρά πράγματα αυτά έχουν αξία ...

Χωρίς τίτλο

Ειλικρινά έψαχνα να βρω ένα τίτλο αλλά φαίνεται πως δεν το έχω πλέον

Τα πράγματα έχουν γίνει για όλους τόσο δύσκολα που δεν ξέρω που θα καταλήξει αυτή η κατάσταση.
Ζούμε σε ένα καθεστώς συνεχούς κυνηγητού και ξέρω ότι τελικά θα μας πιάσουν. Έχω  πλέον δύο παιδιά και προσπαθώ να κόψω από όπου μπορώ για να τα βγάλω πέρα.
Τα πράγματα είναι πλέον πολύ δύσκολα.Αυτό που εκνευρίζει ποιο πολύ από όλα είναι δεν καταλαβαίνει κανείς τι γίνεται δεν έχει κανείς συναίσθηση που μας οδηγούν.

Ο Έλληνας δυστυχώς μόνο αν πεινάσουν τα παιδιά του ή ο ίδιος κουνιέται από την καρέκλα. Έχουμε φτάσει κοντά σε αυτό το σημείο...

Έχουμε μία βουλή γεμάτη μπράβους και λαμόγια, ανίκανους και άχρηστους που δεν μπορούν να πάρουν ένα ποτήρι απο εδώ να πάνε εκεί !!!!
Και όμως αυτοί είναι το πρόσωπο την δικής κοινωνίας
Εμείς τους βάλαμε εκεί που είναι το αποτέλεσμα της δικής αδιαφορίας και ανεπάρκειας να "προσλάβουμε" ανθρώπους για την δουλειά αυτή

Περαστικά

Πρέπει να έχει περάσει παραπάνω από ένας χρόνος απο τότε που έγραψα τελευταία φορά και δεν ξέρω τώρα τι να πρωτογράψω.
Ας τα πάρουμε απο την αρχή..
1ον Δουλειά έχουμε (λευτά δεν έχουμε)
2ον Παιδιά έχουμε (σε λιγο 2)
3ον Νεύρα έχουμε (πολλά)
4ον Μέλλον ?????

Δεν ξέρω τι να πώ για οτι συμβαίνει δεν έχω να προσθέσω τίποτε στο όλο αυτό συνονθύλευμα απο απόψεις τοποθετήσεις και προτροπές ... Ένα έχω να πώ δεν έχουμε το δικαίωμα να μιλάμε και πολύ... Να πούμε τι δηλαδή ...
Εμέις δεν επιλέξαμε τα πρόσωπα που θα μας εκπροσωπούν στην βουλή και οπουδήποτε αλλού;;;;
Το γεγονός οτι αυτοί ειναι υπάλληλοί μας και πρέπει να τους ελέγχουμε για την δουλεία που κάνουνε το θυμάται κανένας.
Τώρα πια είναι αργά.
Τώρα η ντροπή είναι σε έμας και οτι στην απίστευτα απίθανη Κανέλλη ή στα... υπέρτατα οντα της χρυσής αυγής.
Την δική μας απουσία και αδιαφορία καλύπτουν και τίποτε άλλο...
 Τώρα μόνο ασ κάτσουμε μπροστά στην κάλπη να ψηφίσουμε τα χάλια μας... μπροστά σου 100 ψηφοδέλτια με ανθρώπους που δεν έχουν δουλέψει ποτέ μα ανίκανα λαμόγια και γραβατομένους αχυρανθρώπους ανη΄κανουν να μου απαντήσουν
ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΩ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΝΑ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ!!!!
Και ξέρω οτι γι' αυτό φταίω ΕΓΩ ...
Άντε καλή σας ημέρα