Τι να γράψεις όταν δεν έχεις κάτι να πεις. Όταν νιώθεις ότι η ζωή είναι τόσο ξενέρωτη, μέσα σε μια πόλη τόσο μεγάλη, με τρελούς που τρέχουν χωρίς λόγο και αιτία, πανικόβλητοι να προλάβουν ένα χαρτί ένα κάτι που πρέπει να είναι αυτοί οι πρώτοι που θα το δουν ή θα το πάρουν. Στα αυτιά μου … χιλιάδες λόγια, κουβέντες, πράγματα, γκρίζες εικόνες, σκουπίδια και βαβούρα. Τίποτε… τίποτε δεν είναι αρκετό πια. Τσιμέντο, φασαρία, «τον πούστη μου πήρε το παρκάρισμα…!», «πάλι τίναξε το χαλί με τις τρίχες από το κολό-σκυλό της η από πάνω…», καυσαέριο, χιόνι που δεν πιάνει γιατί πριν πέσει είναι βρόμικο, παιδάκια που παίζουν μέσα στα τσιμέντα (λίγο χώμα ρε παιδιά!!! Ένα δέντρο ρε γαμώτο….που είναι ένα δέντρο?…), τσιγάρα, αφεντικά σπέρνουν παντού ρουφιάνους, λόγιοι που μόνο μιλάνε, ανίκανοι αρχηγοί, ικανότατοι κλέφτες, ψέμα, ειρωνεία, αδικία, διαχωρισμός, απομόνωση, τρέλα …είναι μία τρέλα ! Το ζείτε??? Το βλέπετε είναι κάθε μέρα εκεί μπροστά μας γύρο μας, μας τυλίγει, μας πνίγει, λιώνει τις σάρκες μας κάθε μέρα αργά αγρά, χωνεύει τη σκέψη μας, εξαφανίζει τα όνειρά μας.
Φωνάξτε, παλέψτε, ματώστε τα χέρια σας, καρφώστε το δόντια στην σάπια καφέ σάρκα του. Μην τους αφήσετε να σας νικήσουν αμαχητί.
Θα φύγω ρε!!!! Μ’ ακούτε!!!. Δε θ’ ακούσει ποτέ κανείς για μένα, τίποτε, πουθενά.
Φωνάξτε, παλέψτε, ματώστε τα χέρια σας, καρφώστε το δόντια στην σάπια καφέ σάρκα του. Μην τους αφήσετε να σας νικήσουν αμαχητί.
Θα φύγω ρε!!!! Μ’ ακούτε!!!. Δε θ’ ακούσει ποτέ κανείς για μένα, τίποτε, πουθενά.
(κάπου στο κέντρο ελέγχου...)
- Ωχ το λογισμικό έχει bugs ο fisherman ξυπνησε!…
- Μπα ... κάνε του ένα restart….θα στρώσει αμέσως…
Μπιπ μπιπ μπιπ μπιπ μπιπ ….
8 σχόλια:
Μην τους αφήσεις να σου κάνουν restart εκεί είναι το μυστικό. Κανείς μας, βέβαια,έχει καταφέρει να το κάνει πράξη.
χθες Δευτέρα πρωί με ένα ηλίθιο ψιλόβροχο σαν φτύσιμο και ένα απίστευτο κρύο έλεγα να γράψω για την περιβόητη Δευτέρα... Μιλούσα με μια συνάδελφο και καταλήξαμε ότι η Δευτέρα είναι "η εκδίκηση του αφεντικού". Μετά φορτώθηκα δουλειά άλλου και στανιαρα. That's life fisherman. Με τα πάνω και τα κάτω της. Και πάλι καλά να λες. Αφού έχουμε κάποια από τα βασικά ακόμα...
Και να σου κάνουν restart, αφού έχεις ξυπνήσει πάλι θα είσαι στα start up programs (κάπως έτσι τα λένε)...
...
relax take it easy...
Καλημέρα φίλε,
Όσο άσχημη και αν είναι η μέρα σου, πάντα θα υπάρχει χρόνος για έναν καφέ, ένα ποτό με ένα φίλο για συζήτηση, χαλάρωση, για λίγες στιγμές χαράς. Νομίζω ότι είναι το καλύτερο αγχολυτικό. Βέβαια, υπάρχει και αυτό το blog. Μπορεί να μην σε ακούει κανείς, αλλά σίγουρα σε διαβάζουμε αρκετοί.
Πάντως, κάποιος μου είπε ότι σε τέτοιες περιπτώσεις βοηθάει αρκετά και το…ψάρεμα. Ως fisherman κάτι παραπάνω θα ξέρεις. :)
Αυτό το post καθρεπτίζει πολλές ψυχές αυτής της πόλης. Άρα δεν είσαι καθόλου μόνος σου φιλαράκο. Γύρνα το στο χαμόγελο.
καλησπερα πριν τρελαθεις τελειως σε λλλλεω που λενε και οι βορειοι εδω ζω περισσοτερο χαος αρα καλα ειναι εκει ακομα...εχουμε και μια θαλασσα για κανενα μπανιο και κιανενα ψαρεμα που το λατρευω και εγω αλλα κανω καταδυσεις...τα λεμε...
Όταν ξυπνάς στραβά ... αυτά παθαίνεις. Η κατάσταση πυο περιέγραψα είναι καθημερινή, κομμάτια της ζούμε όλοι κάθε μέρα. Ειμαστε αναγκασμένοι όμως να παμε μπροστα χωρίς τύψεις, χωρίς σχόλια, χωρίς ενδιασμούς. Αυτή η αγέλη που λέγετε κοινωνία δέχεται εναν αρχηγό. Δεν μας αφήνει το δικαίωμα να μένουμε πίσω...
Τελικά μάλλων χρείαζομαι ένα καλό ολονύκτιο ψαρεματάκι με κανα δυο φιλαράκια και λιγο τσιπουράκι (κάνει κρύο τωρα ...)
Δημοσίευση σχολίου