Τετάρτη 9 Απριλίου 2008

Ντόπιγκ αλα Ελληνικά...

Όπα ρε παιδιά! ...
Τι έγινε τους πιάσανε για ντοπιγκ!!! (και γ... τα αγγλικά μου).
Άντε ρε είμαστε σοβαροί πως γίνεται αυτό...! Αδύνατον... δεν το πιστεύω...
Τέτοια κακά παιδιά είναι; φτου τους μπρε... φτου τους!!!
Τώρα τα ξεχάσαμε όλα... ασφαλιστικό, παιδεία, ακρίβεια... Τώρα όλοι θα γίνουν ειδικοί στο ντόπιγκ. Πως το παίρνουν πόσο παίρνουν από ... που το παίρνουν και τέτοια. Ο Ιακόβου φονιάς κακούργος... τα παιδιά του από τσολιάδες κωλο-Αλβανοί και βρομο-Ρώσοι δεν είναι πια Έλληνες είναι να μην πω τι είναι. Καλά τώρα ξύπνησαν τα κανάλια για να ασχοληθούν με το θέμα; Την έκθεση που έκανε η βουλή για το θέμα της Θάνου και Κεντέρη την ξεχάσαν;
Αλλά τι λέω;... Τότε δεν ήταν της μόδας δεν θα ασχολούνταν κανείς ... Άλλωστε τότε όλοι θέλανε να το ξεχάσουν, χάναμε λεφτά βλέπεις...
Τώρα ξαφνικά η γιαγιά αφήνει το πλεκτό της για άλλη μία φορά κοιτάει την τηλεόραση και αναφωνεί ενβρόντιτη "φτου σας παλιόπαιδα !!!... μας προδώσατε". Ξέχασε όταν σηκώθηκε με το ζόρι από την καρέκλα που κάθεται για πανηγυρίσει ένα μετάλλιο το 2004 που ένα τέτοιο παλιόπαιδο χάρισε στην Ελλάδα. Δεν γνωρίζει ότι η μόνη ελπίδα αυτού του παιδιού είναι ο αθλητισμός γιατί αλλιώς θα πεθάνει στην ψάθα, ξέχασε ή μάλλον κάνει πως δεν ξέρει οτι όλοι οι αθλητές του επιπέδου στον κόσμο χαπακώνονται απλά στην Ελλάδα δεν έχουμε Σούδα για κρύψουμε τους αθλητές μας όπως οι Αμερικανοί το 2004...!!! (ποια WADA ούτε ο sport billy δεν μπαίνει εκεί μέσα!).
Απλά τα πράγματα ...
προπονητές και αθλητές πουλάνε τη ζωή τους μπροστά στη χαρά ενός μεταλλίου.
Γιατί για εμάς τους θεατές και φιλάθλους το μετάλλιο εἰναι αυτό που αξίζει. Μόνο η νίκη!
Ποιος τον δίνει σημασία τον δεύτερο... δε πα να ψοφήσει ...
Γι' αυτό σας λέω ... ας πεθάνουν μερικοί για πάρτι μας ... για να χαρούμε εμείς ...
Να πάρουμε όλο βουλιμία ένα κομμάτι πίτσα και μία coca cola στο χέρι και να φωνάξουμε δυνατά "ΜΠΡΑΒΟ ΤΣΟΛΙΑ ΜΟΥ!!!... ΜΠΡΑΒΟ KΑΙ ΣΕ ΣΕΝΑ ΠΡΟΝΗΤΑΡΑ ΜΟΥ" και αν αυτό το παλικαράκι αύριο πεθάνει στα 30 του; ...
Ποιος τον θυμάται αυτόν τώρα...
Πέθανε για ένα κομμάτι πίτσα...
Αθλητής είναι αυτός που προσπαθεί και όχι αυτός που παίρνει μετάλλια...
Αυτόν πρέπει να χειροκροτάμε...