Τρίτη 27 Μαΐου 2008

Λίγες σκέψεις...

Η εισαγωγή

Μετά από το τρελό πήξιμο που τραβάω στη δουλειά προσπαθώ να βρώ λίγο χρόνο να γράψω. Αλλά αυτό δεν είναι πάντοτε εφικτό, πόσο μάλλον να επισκεφτώ κάποιον άλλο blogger. Βρέθηκα σε ένα χώρο (εργασιακό) που η διοίκηση αποφάσισε να κάνει την αλλαγή προσλαμβάνοντας νέο κόσμο με σκοπό να αλλάξει λίγο τα μέχρι τώρα δεδομένα. Προφίλ εταιρίας μεγάλη με προσωπικό άνω των 200 ατόμων με ικανότητες παραγωγής πολύ μεγαλύτερες από αυτές που είχα συνηθίσει να βλέπω. Ευθύνη πολύ μεγαλύτερη για μένα που προσλήφθηκα σαν υπεύθυνος διασφάλισης ποιότητας (ΟΥΑΟΥ!!!).

Η λογική

Ένας τεράστιος γίγαντας που έχει πια γεράσει. Η κουβέντα που ακούς από τους παλιούς είναι «αααα… αυτό δεν γίνεται …». Η παραγωγή έχει κάτσει και είναι σταθερή σε επίπεδα που από βιομηχανία που ήξερε να στοκάρει τώρα παράγει κατά παραγγελία.

Η σκέψη

Ναι ΟΚ η εμπειρία είναι ένα σημαντικό προτέρημα αλλά πότε αυτή συναντάει την στασιμότητα; Άραγε υπάρχει κανείς που τα έχει δοκιμάσει όλα, έτσι ώστε να πει «αυτό δεν γίνεται»;

Η συσχέτιση

Η καθημερινότητα μας είναι γεμάτη με ανθρώπους που … έχουν την εμπειρία!.

Σε ανθρώπους που έχουν την ιδέα είμαστε ελλιπείς.

Το Αποτέλεσμα - Συμπέρασμα

Το κορίτσι μου με κατηγορεί ότι σκέφτομαι σαν δεκαοχτάχρονος

Αυτό ελπίζω να μην αλλάξει ποτέ …

Γιατί τουλάχιστον δεν θα γεράσω …

Και δεν θα αποκτήσω «εμπειρία» ποτέ …

ΥΓ Ndn έχεις δίκιο … λίγος χρόνος πάντα υπάρχει …