Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

Οι εκλογές και ο φόβος

Οι εκλογές στην Ελλάδα είναι η εκδίκηση το μικροαστού. Όλοι γνωρίζουν ότι το να γίνει κάτι τις προκοπής σ’ αυτό τον τόπο από κυβέρνηση είναι από αδύνατο έως ουτοπία. Ο μόνος τρόπος λοιπόν να πούμε αυτό που θέλουμε είναι κάθε 3-4 χρόνια να πηγαίνουμε να ψηφίζουμε πιστεύοντας ότι κάποιον θα τιμωρήσουμε…
Στην ουσία αυτό που κάνουμε είναι ένα τεράστιο ομαδικό, συλλογικό και … πάνω από όλα «δημοκρατικό» group therapy…
Εγώ βγαίνοντας βροντοφώναξα από μέσα μου
«ΕΙΜΑΙ Ο FISHERMAN ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ!!!»
Τώρα θα μου πείτε γιατί τα λέω έτσι απαισιόδοξα…
Πολύ απλά … Η πολιτική στην Ελλάδα έχει απαξιώσει ακόμη και τις ευθύνες…
Βγαίνει ο κάθε ένας πολιτικός και φωνάζει «αναλαμβάνω τις ευθύνες μου!!!!»
Ε και …;;;;!!!! Τι έγινε δεν σου τις ζητάει πια θα κάνεις έτσι και αλλιώς ότι θέλεις.
Στην Ελλάδα η πολιτική έχει υπερκεράσει τους νόμους της φυσικής.
Δεν υπάρχει αντίδραση – κόστος – απονομή ευθυνών… Παρά μόνο λόγια …
Μπορεί άραγε ο Γιώργος να κάνει κάτι ;;;;
Έχει την ικανότητα το σθένος και τα στελέχη;;;;
Εγώ προσωπικά δεν του ζητάω τίποτε παραπάνω από την νέα κυβέρνηση …
Μόνο ένα πράγμα.
Να διώξει τον φόβο από τα μάτια του κόσμου
Να διώξει την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια
Να τιμωρεί επί τέλους τους ενόχους
Να κάνει τον πολίτη να νιώθει ασφαλής

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

Μια φορά και έναν καιρό...

Είναι 6 και 30 το πρωί στρίβω στην γωνία και μπαίνω στο εργοστάσιο …. Τι έγινε πάλι πολύ ησυχία έχει …. «δεν δουλεύουμε;» Πώς να δουλέψουμε αφού ο κόσμος είναι απλήρωτος πάλι δύο μήνες…
Φοβάμαι πως μία μέρα θα δούμε μαύρες σημαίες από έξω….
Πάω κτυπάω κάρτα ανεβαίνω στο εργαστήριο… κανένας … είναι όλοι μαζεμένοι στο κυλικείο.
Καπνιά και η μυρωδιά από την ψαρίλα ανακατεμένη μαζί με τον κόσμο που είναι σε απόγνωση ή στα όρια αυτής … Προσπαθούν να δουν μήπως κάποιος ξέρει κάτι μήπως κάποιος μπορεί να τους πει πότε θα πληρωθούν ή τι θα γίνει με την εταιρία…
15 χρόνια η ΑΜΑΣΑ Ελλάς ένας κολοσσός που παρήγαγε τεράστιες ποσότητες για τα Ελληνικά δεδομένα τόρα πια ντρέπεσαι να μπεις μέσα στο εργοστάσιο «Εκεί δουλεύεις; Καλά δεν έκλεισε η ΑΜΑΣΑ;»
Ξαφνικά φτάνει ένα αμαξάκι κατεβαίνει ένας ψηλός ασπρομάλλης με γυαλάκια λίγο χοντρούλης και μπαίνει μέσα στο κυλικείο….
Αυτοσυστήνεται και μας αποκαλεί συντρόφους …. Ήρθε ως εκπρόσωπος του εργατικού κέντρου ….. λέει.
Παίρνει το λόγο και ξεκινάει να μιλάει για την εργοδοσία και ότι πρέπει να μην υποκύψουμε και να μην ενδώσουμε σε διακανονισμούς με την Διοίκηση ….
Λογικό ακούγεται αφού μας φέρονται έτσι στο κάτω κάτω όλοι να φύγουμε θέλουμε με την δυνατή χασούρα αλλά πάλι….
Οι γυναικούλες αμόρφωτες πολλές από αυτές αλλοδαπές και πολλές από αυτές σε μεγάλη ηλικία … Θέλουν κάνα δυο χρόνια να βγουν στη σύνταξη … Θα προλάβουν;
Τον κοιτάνε στα μάτια φαίνεται να ξέρει τον νόμο και του μιλάει για το δίκιο τους και ότι πρέπει να πολεμήσουν για αυτό…
Η διοίκηση κατεβάζει πρόταση για διακανονισμό… Αναστάτωση «Τι θα κάνεις;;;» Ρωτάει η Λουκίτσα … «Ξέρω γω;;; Τα λεφτά μου θέλω και να φύγω!!!!»
Κατεβαίνει ο Γιώργος διευθυντής στις μεγάλες εποχές της ΑΜΑΣΑ … «Να δώσουμε μία παράταση να δουλέψουμε είναι αρχή της σεζόν ίσως βγει κάτι»…
Ο ψιλός κύριος λέει πάλι όχι… Συμφωνούν όλοι σχεδόν μαζί του…
«Ποιος είναι ;;;;» … «Είναι από το εργατικό κέντρο Θεσσαλονίκης ο γραμματέας…»
Περίεργο … εγώ γιατί δεν ξέρω κάτι….(Ψαροτικό τηλεφώνημα)
«κε Γιαννόπουλε (Πρόεδρος του ΕΚΘ) καλησπέρα…. Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που στείλατε τον γενικό γραμματέα του κέντρου στην ΑΜΑΣΑ»….
«Εμείς δεν στείλαμε κανένα ο συγκεκριμένος επικαλείται το ρόλο του για να παίρνει κόσμο στο ΠΑΜΕ όπου είναι και εκεί γενικός γραμματέας. Θα έρθω εγώ από εκεί με το συμβούλιο»
Η συνάντηση έγινε τελικά έξω από την επιθεώρηση εργασίας όπου μας πρόλαβε η δικηγόρος του ΠΑΜΕ και ανέβηκε σαν εκπρόσωπος του προσωπικού (και εμού δηλαδή χωρίς εγώ να το ξέρω… ή να το θέλω). Ο Γιαννόπουλος έφτασε αργά (όπως πάντα εμείς οι ΠΑΣΟΚΟΙ ερχόμαστε καθυστερημένα).
Τελείωσε η συνεδρίαση και έγινε διακανονισμός ο Γιαννόπουλος κατεβαίνει με βρίσκει και πάω να τον ρωτήσω τι έγινε και αυτός σχεδόν με κόβει «Να μαζέψουμε μερικά άτομα και να κάνουμε ένα σωματείο με δικό μας κόσμο… θέλω να μου βρεις ονόματα…»
Αυτή είναι η αλήθεια το συνδικαλισμού στην Ελλάδα οι μεν κουκουλοφόροι σωματέμποροι του ΚΚΕ και οι δε ψηφοθηρικά αρπακτικά με βουλευτικές προοπτικές. Όλοι τους όρνεα πάνω από το κουφάρι των εργαζομένων και τις κάθε φαλιρισμένης επιχείρησης. Δεν νομίζω να υπάρχει κάτι ποιο βρόμικο από τον συνδικαλισμό αυτή την στιγμή στην Ελλάδα.
…Οι κοινωνικοί φορείς και εκπρόσωποι εκκολαπτόμενοι πρώην παραγοντίσκοι κομμάτων που παρασιτούν στην πολιτική και τελικά τα καταφέρνουν εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη για δουλειά …
Εκλογές έρχονται θα μου πείτε και εγώ ασχολούμαι με …ξινά σταφύλια…
Όχι εγώ ασχολούμαι με αυτό που έζησα και την σαπίλα της βάσης της δομής κοινωνίας μας… Ο πολίτης θα συνεχίσει να είναι απροστάτευτος και μετά από τις εκλογές γιατί το κράτος έχει απαξιώσει τις δομές εκείνες που τον προστατεύουν, επιτρέποντας σε κάθε περίεργο ικανό ή ανίκανο άνθρωπο ή ανθρωπάκο να εκμεταλλευτεί για δικό του όφελος τον πόνο και την ανάγκη.
Εγώ θα ψηφίσω αυτόν που θα μου εμπνεύσει ασφάλεια…

Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009

Επιστροφή

Είχα πει ότι θα γυρίσω πίσω ...
Δεν ξέρω για πόσο αλλά αποφάσισα να γράφω λίγο συχνότερα από εδώ και πέρα.
Το χρωστάω σε ένα φιλαράκι που πάλι δεν μπόρεσα να δω το καλοκαίρι (τον ndn).
Ο χρόνος που πέρασε ήταν περίεργος...
Αποχαιρέτησα την παλιά μου δουλειά πιστεύοντας οτι πάω για κάτι καλύτερο και έπεσα στα βαθιά και σκοτεινά νερά της αβεβαιότητας.
Πήγα σε μία μεγάλη εταιρία με τεράστια για τα ελληνικά δεδομένα παραγωγή και βρέθηκα σχεδός χωρίς δουλειά... Η εταιρία ήταν η ΑΜΑΣΑ ΕΛΛΑΣ ΑΕΒΕΤ. Ένα τεράστιο θηρίο με δυναμικότητες παραγωγής που ξεπερνούσαν το συνηθισμένο αλλά εγώ την βρήκα άδεια σχεδόν νεκρή ...
Παγιδεύτηκα ... Ο κόσμος μου άρχισε να γεμίζει σκοτάδι και αβεβαιότητα ... Τα πάντα κινούνταν γύρω από το αδύναμο οικονομικό μου.
Η όμορφη γοργόνα μεταμορφώθηκε σε σκοτεινό θηρίο, σε σκύλα που κάθε μέρα έκοβε ένα κομμάτι μου και με πότιζε με κάθε λογής αρρώστια
Έκανα προσπάθειες να ξεφύγω ...
Το να ζητάς δουλειά δεν είναι κακό ...
Τελικά ξεμπέρδεψα... Ξέφυγα τώρα είμαι αλλού
Τρέχω σα τον τρελό! Δεν παραπονιέμαι ... Εγώ το έζησα ξέρω πως είναι να μην ξέρεις αν το άλλο πρωί που θα πας στην δουλειά δεν θα ευρείς την πόρτα του εργοστασίου ανοιχτή ... Μαύρες σημαίες.
(Θα γράψω και για τα κοράκια του ΠΑΜΕ την επόμενη φορά... μη φοβάστε! θα το κάνω και με ονόματα αρκετά πια..!)
Έχω τόσο θυμό μέσα μου για το ψέμα που άκουσα ... Έχω τόσο θυμό μέσα μου για το ψέμα που πίστεψα ...
Μαθαίνω όμως από τα λάθη σιγά σιγά...
Αυτά για το τι έγινε όσο έλειπα... Δεν είναι αυτός ο λόγος όμως που γράφω...

Τώρα όλα έχουν αλλάξει ...
Στο σπίτι δεν είμαστε πια δύο ...
Από την Πέμπτη που μας πέρασε είμαστε πια τρεις!...
Μια ψυχούλα ακόμη μπήκα στην ζωή όλων μας... και στην δική σας μαζί.
Ένας παίδαρος 3630 gr που τρώει λαίμαργα!
Μία ψυχούλα που πρέπει να του εξηγήσω όλη μου του ζωή ότι βλέπει ότι ακούει ότι αισθάνεται...
Να μάθω και εγώ πάλι πως είναι να σκέφτεσαι απλά και ευθεία όπως ένα παιδί...
Γιατί η εξυπνάδα και η ευφυΐα δε κρύβεται στην πολυπλοκότητα αλλά στην ευθεία γραμμή, στην απλότητα.
Η γαλήνη κρύβεται στον τρόπο που το κοιτάει η μάνα του, που τόσο πολύ κουράστηκε τόσα χρόνια να τον κάνει.
Το κίνητρο να συνεχίσεις να υπάρχεις, να αναπνέεις να ΖΕΙΣ, είναι η στιγμή που θα σε καταλάβει ότι τον έχεις αγκαλιά και θα ηρεμήσει και θα κάνεις την εξής απλά μεγαλειώδη σκέψη : "Με κατάλαβε... με ξέρει..."
Αυτό είναι λόγος να υπάρχεις είναι λόγος να σκεφτείς ότι αξίζει τον κόπο να είσαι εδώ
Σας το υπόσχομαι θα του μάθω ότι καλό έχω πάνω μου...
Σας το υπόσχομαι θα μάθω από αυτόν όσα περισσότερα μπορώ!
Και ίσως γίνω και εγώ καλύτερος άνθρωπος...
Γιατί η ευτυχία κρύβεται σε μικρά πράγματα:
Κάτω από ένα βότσαλο στην παραλία, μέσα σε ένα βλέμμα, σε μια τρυφερή ανασούλα ενός μωρού, σε ένα χαμόγελο.

ΥΓ Φέτος τις εκλογές εγώ τις κέρδισα...

Δευτέρα 20 Ιουλίου 2009

Προσεχώς...

Ξέρω ότι δεν έλειψα σε πολλούς...
Ξέρω όμως ότι κάποιοι ακόμη με θυμούνται
Κάθε μέρα που περνά σκέφτομαι ότι θέλω να γράψω αλλά...
Όχι ακόμη...
Αν θέλετε περιμένετε λίγο σε κάνα μήνα ίσως ...
Και έχω να πω πολλά...
Να ξέρετε η θάλασσα είναι μεγάλη, ερωτική και αδίστακτη
Στον αφρό της μπορεί να ζουν γοργόνες
Αλλά στο βυθό της κρύβει τα ποιο τρομακτικά θηρία
Πρέπει να την αγαπάς και να τη σέβεσαι
Έτσι όπως είναι η ζωή μας μια απέραντη θάλασσα ...
Με τα σκοτεινά της βάθη
Και τις ερωτικές πόθοκλειδοκατόρισες γοργόνες...

Fisherman

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

Εφαρμογές των νόμων της φυσικής και της φύσης…

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσο απλός είναι ο τρόπος λειτουργίας μίας κοινωνίας; Μάλλον όχι, γιατί πιστεύουμε γενικότερα ότι μία κοινωνία αποτελεί μία τεράστια κινούμενη εικόνα που το κάθε τι επηρεάζει το σύνολο και προκαλεί μικρές αλλά σημαντικές αλλαγές.
Παρά τα παραπάνω όμως πιστεύω ότι η όλη πολυπλοκότητα αυτή, διέπεται από απλούς κανόνες που αποτελούν και τις βασικές αρχές λειτουργίας του όλου συστήματος. Για παράδειγμα, ο αποκλεισμός των … σκάρτων από τα κοινωνικά σύνολα όσο και αν δεν το δεχόμαστε είναι νόμος της φύσης, και όσο και να εξελιχθούμε θα συνεχίζουμε με τον ένα ή άλλο τρόπο να ψάχνουμε για τρόπους «διαχείρισης» τέτοιων περιπτώσεων.
Ένας ακόμη κανόνας είναι αυτός που επιβάλει την ανυπαρξία κενού σε ένα σύστημα. Τι εννοώ; Πολύ απλά όταν μία κοινωνική ομάδα αντίληψη, ιδέα, ρεύμα αδυνατεί να εξηγήσει – απαντήσει σε κάποιες ανάγκες της κοινωνίας τότε μία άλλη αντίληψη, ιδέα, ρεύμα θα σπεύσει να καλύψει το κενό.
Πρόσφατα παρατηρήσαμε την κάλυψη ενός τέτοιου κενού. Του κενού της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας. Όταν σε μία κοινωνία δημιουργείται τέτοιου είδους κενό τότε οι πρώτοι που θίγονται είναι αυτοί που ζουν στις παρυφές της. Αυτοί δεν συμφωνούν με αυτήν αλλά παρόλα αυτά είναι απαραίτητοι για την λειτουργία της, και για την ισορροπία τους συστήματος.
Το παρών σύστημα λοιπόν είναι ανίκανο να καλύψει τις αγωνίες και δίκιο των ανθρώπων αυτών και ως αποτέλεσμα αυτοί οδηγούνται σε ακόμη ποιο ακραίες θέσεις όπως αυτές που εκφράζονται μέσω των διαφόρων τρομοκρατικών οργανώσεων. Πρέπει να προσπαθήσουμε να ενσωματώσουμε όλη αυτή την διαφορετικότητα στον κοινωνικό ιστό … Δεν το κάνουμε…
Τώρα η ανικανότητα μας, η αδυναμία της πολιτικής να εκφράσει το σύνολο της κοινωνίας και των ρευμάτων που την αποτελούν, η διαφθορά και η απαξίωση των πολιτικών έχει μετατρέψει αυτό το κατά τα άλλα κοινωνικό φαινόμενο σε μείζον πρόβλημα.
Αυτό που αναρωτιέμαι είναι ως πότε θα θεωρούμε την διαφορετικότητα ως προσβολή για την κοινωνία μας και θα απωθούμε από το κοινωνικό σύνολο αυτούς που την εκφράζουν. Ίσως εάν τους ακούγαμε να καταφέρναμε να γίνουμε και εμείς καλύτεροι.

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009

Μπλοκα Τέλος!

Μετά από διαπραγματεύσεις που θύμιζαν την αγορά του αλ χαλιλι... Τα μπλόκα μας τελείωσαν. Οι αγρότες θα πάρουν αυτά που θα παίρνανε έτσι και αλλιώς και το κέρδος τους ήταν ουσιαστικά ένα μικρό φιλοδώρημα...
Το παιχνίδι όμως που παίχτηκε δεν το πήρε κανείς χαμπάρι...
Ακούστε λοιπόν τι παίχτηκε στις πλάτες μας...
Υπήρχε προσυνεννόηση των δεξιών με τους αγρότες της Πελοποννήσου να βγουν και να κλείσουν τον ισθμό για 48 ώρες... Ο σκοπός ήταν ο εξής: Πρώτον να μην μείνουν απ' έξω από το φαγοπότι (και να δικαιολογήσουν στην κυβέρνηση ενίσχυση και για αυτούς...) και δεύτερον: Με την αποχώρησή τους να προκαλέσουν ρήγμα στα υπόλοιπα μπλόκα βγάζοντας στην επιφάνεια πάλι τους Κοκκινούλιδες και τα άλλα συναφή εδέσματα...Μπούτας και ΣΙΑ...
Το ευχάριστο είναι πάντως ότι για πρώτη φορά οι παραπάνω εργατοπατέρες φάγανε γερό πακέτο γιατί τουλάχιστον αρχικά δεν τους έδωσε κανείς σημασία ... δεν εξέφραζαν δηλαδή το κίνημα...
Είναι βέβαιο ότι θα αλλάξουν τα πράγματα στον συνδικαλισμό των αγροτών και μάλιστα πολύ γρήγορα... Γιατί, το τι ισχύει μέχρι τώρα είναι καθαρά ψηφοθηρικό και ψεύτικο.
Το επίσης ευχάριστο είναι η επίσημη στάση του ΠΑΣΟΚ που είπε υπεύθυνα ότι είναι κατά του είδους των κινητοποιήσεων. Στάση που αν μη τι άλλο δεν είναι ψηφοθηρική.
Το δυσάρεστο είναι ότι για άλλη μία φορά τα ΜΜΕ προσπαθούν να δείξουν ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει άποψη και σαφή θέση...
Το ΠΑΣΟΚ έχει ως γνωστόν δύο κυβερνήσεις να αντιμετωπίσει, η μία είναι η Δεξιά λαίλαπα και η άλλη τα ΜΜΕ...

Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

Ψάρεμα....

Καιρό είχα να γράψω για το ψάρεμα ...
(θα μου πεις καιρό είχα να γράψω γενικώς...)
Τέλος πάντων ...
Σαββάτο μεσημέρι, ψώνια τέλος, δουλειές τέλος, παρέα έτοιμη, δολώματα αγορασμένα, βενζίνη και φύγαμε!
Η παραλία εκεί όπου την άφησα ακόμη ποιο όμορφη. 40 με 50 λεπτά από το σπίτι καλή απόσταση. Είχε βρέξει πριν κάνα δυο μέρες και ήταν ακόμη ανταριασμένη (κατέβασε πολύ χώμα...) ότι πρέπει!. Στήνω τα καλάμια μου, δολώνω και ρίχνω.
Ουφ!!! Τώρα έφτασα !!! Τώρα ήρθε η ώρα να κάτσω και να ηρεμήσω λίγο.
Ένα μικρό διάλειμμα... να τα αφήσω όλα πίσω μου να τα ξεχάσω ... να ασχοληθώ με μένα λιγάκι. Η παρέα κάνει ο ίδιο, κάνει το κέφι της. Βυθίζομαι στον ήχο της θάλασσας στον κρύο αέρα του χειμώνα.
"Τι έγινε φιλαράκι τσιμπάει καθόλου;"
"Δεν ξέρω ακόμη τώρα ήρθα...", " Πριν κάνα μήνα πήρα κάνα δύο μουρμούρες 200αρες σήμερα δεν ξέρω..."
"Από γοφάρια;"
"Φιλαράκι δεν ξέρω, δεν πάω για γοφάρια"
Πάντοτε υπάρχει κάποιος που περάσει να ρωτήσει κάτι. Πάντοτε κάποιος θα σου χαμογελάσει περνώντας (τώρα μπορεί να σε κοροϊδεύει κιόλας αλλά τι πειράζει... κάνεις το κέφι σου).
Καφεδάκι σπαστό (εργολαβικό το λέω) και λίγη σοκολάτα (το μόνο φάρμακο για το κρύο).
Η ώρα περνάει ...
Ο Ήλιος πέφτει απέναντι πίσω από τον Όλυμπο... (σωστά μαντέψατε ... είμαι στο 1ο πόδι της Χαλκιδικής...). Πάνω του πυκνά σύννεφα αλλά αυτός κατάφερε να βρει ένα κενό ανάμεσα τους και να σπάσει λίγο την μουντάδα του χειμώνα.
Λίγο ακόμη θα κάτσω ... νυχτώνει και πήρα μόνο δυο μουρμούρια(δεν λέω ψέματα!).
Νιώθω πάλι οτι είμαι μοναδικός! Νιώθω ότι δεν ανήκω σ' αυτό το κόκκινο ποτάμι που κάθε πρωί ξεχύνεται στα εργοστάσια βρίζοντας την τύχη του. Ζω, αναπνέω, υπάρχω και μπορώ ακόμη να βρω τρόπους να "γεμίζω" τις μπαταρίες μου...

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009

Πωλείται όπως είναι επιπλωμένο!

Εν μέσο αγροτικών κινητοποιήσεων, μπλόκων και … παραγκωνισμό διαπλεκόμενων αγρότοσυνδικαλιστών συνέβη και αυτό. «Έβαλε ο διαβολάκος την ουρά του πάλι» και ο ΕΦΕΤ εν μέσω μίας νυκτός μεταφέρθηκε στο υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης.

Ο λόγος είναι ότι πρέπει λέει να υπάρχει μία αρχή που να ελέγχει την αλυσίδα των τροφίμων και όχι δύο… σωστό το βρίσκω. Επειδή όμως πίσω από τις λέξεις κρύβεται πάντοτε ο … Αλέξης καλό είναι να πούμε και τα πράγματα όπως είναι πραγματικά.

Το κομμάτι του ελέγχου των τροφίμων ελέγχεται από δύο υπηρεσίες.

Α. Κτηνιατρική υπηρεσία

Β. ΕΦΕΤ

Ας μιλήσουμε για το Α μέρος:

Πίσω του βρίσκεται το πανίσχυρο ΓΕΩΤΕ που ελέγχει την αλυσίδα των τροφίμων με θεμιτούς και αθέμιτους τρόπους. Ο έλεγχος που γίνεται περιορίζεται σε ένα καφεδάκι με τον ΥΔΠ (πχ εμένα) ή τον γενικό διευθυντή του εργοστασίου. Άμα βρέχει κιόλας! Γίνεται τηλεφωνικά… delivery που λένε. Τώρα άμα πλησιάσουν και τίποτε γιορτές παίρνουν και το δωράκι τους … κάνα κιλό κρέας, καμιά σαλάτα, εξαρτάται την γιορτή και την εταιρία. Από γνώση δεν ξέρουν να ξεχωρίσουν τον γαλέο από τον ξιφία (μιλάμε για πολύ γέλιο τωρα!!!). Οι εκθέσεις ελέγχου που στέλνουν ως φόρμα επιστολών τα τελευταία χρόνια είναι όλος περιέργως παρόμοιες με αυτές του ΕΦΕΤ. Αυτά του γράφουν μέσα είναι η περιγραφή της βόλτας στο δάσος που κάνει η Χάιντι με την ασπρούλα κάθε πρωί στο STAR. Μεγαλείο λέμε!!!!. Λίγους έχω συναντήσει στην μέχρι τώρα καριέρα μου (είναι μικρή) που να έχουν και τη γνώση και την διάθεση σα ελέγξουν σωστά και όμορφα, όπως πρέπει…

Β. ΕΦΕΤ

Μερικοί υποχόνδριοι διδακτορικοί ή μεταπτυχιακοί χημικοί, γεωπόνοι και τεχνολόγοι τροφίμων που ψάχνουν με βουλιμία και διαστροφή να δουν από πού θα σε τυλίξουν σε μία κόλλα χαρτί! Πολλές φορές κάνουν λάθος αλλά πολλές φορές έχουν δίκιο… Δεν τα παίρνουν (τουλάχιστον όχι εύκολα) και δεν πηγαίνουν ποτέ στην ίδια επιχείρηση όπως οι παραπάνω. Πολλές φορές έχουν εκθέσει την κτηνιατρική γιατί έχουν καταγράψει νομικές και άλλες παρατυπίες που η κτηνιατρική έκανε τα στραβά μάτια!

Γιατί λοιπόν το ΓΕΩΤΕ να θέλει έναν κατά τα φαινόμενα και προς το παρόν ελεύθερο ελεγκτικό μηχανισμό; Χαλάει την πιάτσα λέμε!!!!

Από την αρχή της εκλογής της δεξιάς ήθελαν να τους βάλουν χέρι και τους διαλύσουν αλλά δεν μπορούσαν γιατί το μαγαζί πουλούσε καλά για το υπουργείο ανάπτυξης. (Ζήλεψε μέχρι και ο Ευαγγελάτος…!).

Θα γίνουνε η μόνη χώρα στην Ευρώπη που διαλύει τον βασικό ελεγκτικό μηχανισμό στα τρόφιμα! Όλες οι χώρες συγχωνεύουν τις παλαιότερες υπηρεσίες σε νεότερες, ευέλικτες και ανεξάρτητες ενώ εμείς για τα μάτια τις κάθε λαμογιο-συντεχνίας διαλύουμε …. Αντε με γεια μας!

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

ΟΜΠΑΜΑ

Το ναυτάκι το ζουμπουρλούδικο (ο ΟΜΠΑΜΑ) ορκίστηκε επιτέλους ... Ήπιε τους καφέδες του με τον πρώην, ξεποδαριάστηκε να περπατάει μέχρι το Λευκό οίκο όλα καλά ... Από σήμερα πρέπει να δούμε τι θα κάνει...Όλοι γνωρίζετε ότι αν είναι κάτι σταθερό στην Αμερική είναι η εξωτερική πολιτική της. Μην περιμένετε να αλλάξουν πολλά. Ίσως ησυχάσουν λίγο τα πράγματα γιατί τα αμερικανάκια χρωστάνε τα ποιο πολλά και από μένα. Ίσως αυτό αποτρέψει μερικούς πολέμους ...
Ότι είπα και πριν μερικές 7μάδες.

Ας μας αφήσουν ήσυχους και εμείς θα την βρούμε την άκρη...

Το ερώτημα για τον εν λόγο πρόεδρο είναι το εξής:
Είναι μαύρος πάνθηρ ?????
ή Μαύρο γατί της ταράτσας ?????

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009

Τα μυαλά μας πονάνε!

Ποδοσφαιρική η διάλεκτος αλλά ταιριάζει απόλυτα στο κλήμα των ημερών...
Τουλάχιστον στην "εμπόλεμη ζώνη" που ζω εγώ. Η επίσχεση λύθηκε με συμφωνία μεταξύ εργοδοσίας και εργαζομένων αλλά η ανασφάλεια καλά κρατεί!
Τα αρπακτικά του ΠΑΜΕ έχουν κάνει ήδη την εμφάνισή τους. Οι ΠΑΣΟΚΟΙ ακολουθούν (όπως πάντα καθυστερημένοι) προσπαθώντας να αλλάξουν το κλήμα. Τα πρώτα έντυπα για την δημιουργία σωματίου (κομμένα και ραμμένα στα μέτρα του ΠΑΜΕ) κυκλοφόρησαν.
"Μην βάζετε αγάδες στο κεφάλι σας... αυτοί αύριο θα πάνε στη δουλειά τους και εσείς θα μείνετε στο δρόμο...!Φτιάξτε δικό σας σωματείο" Δεν ακούν...
Το μαγαζί δεν είναι νεκρό ακόμη ... κάποιοι για δικούς τους λόγους θέλουν να το κλείσουν... Είτε για να παν στην Αργεντινή με τα λεφτά (υποθέτω ...) είτε για να εκλεγούν βουλευτές με το ΚΚΕ ή το ΠΑΣΟΚ...
Στην καμπούρα τη δικιά μου ρε γμτ? Τι ζητάω πια ... να δουλέψω θέλω να βγάλω κάνα φράγκο να ζήσω!
Γυρνάω στο σπίτι και το κεφάλι μου πάει να σπάσει! Γιατί πια πρέπει όλα να γίνονται παρασκηνιακά ? Γιατί πρέπει πάντα να υπάρχει καθοδηγητής - κομματόσκυλο? Γιατί να είμαι εγώ (και ο καθένας μας) αναγκασμένος να συμβιβαστώ και να κρύβω λόγια? Γιατί πρέπει πάντα εγώ να φοβάμαι να μη χάσω?
Αυτό το blog το διαβάζει που και που και το www.papandreou.gr
ΕΕΕΕΕΕ!!!!!!! μαστόρια εκεί πάνω ακούει κανείς !!!!!! Βουλιάζουμε λέμε!
Πνιγόμαστε όχι μόνο εμείς εδώ στο εργοστάσιο ... όλοι αυτοί που ξυπνάμε 6:00 το πρωί και τρέχουμε σαν τους μ...
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΟΙ ... έρμαιο στα καπρίτσια του καθενός πολιτικού ή εργοδότη!
ΒΙΑΖΟΥΝ κάθε μέρα την αξιοπρέπειά μας και εμείς το δεχόμαστε!
ΓΙΑΤΙ ! ως πότε θα το ανεχόμαστε αυτό το πράγμα... ως πότε θα σας ανεχόμαστε!
ΞΥΠΝΑΤΕ ΛΕΜΕ!!!!!
Γιατί και εσείς θα ξυπνήσετε απότομα και άσχημα μία μέρα!

Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009

Επίσχεση εργασίας

Πριν από ένα χρόνο περίπου είχα γράψει σχετικά με μία κατά τα φαινόμενα πολύ καλή εξέλιξη στην καριέρα μου… Αλλαγή εργασίας. Το γεγονός αυτό δεν εξελίχθηκε όπως το περίμενα και τώρα ένα χρόνο μετά βρίσκομε πραγματικά εγκλωβισμένος σε μία κατάσταση που δεν έχω ξαναζήσει και δεν θέλω να ζήσει κανείς άλλος…
Αυτή τι στιγμή, 110 περίπου άτομα της εταιρίας που «εργάζομαι» έχουμε προχωρήσει επίσχεση εργασίας προσπαθώντας να κερδίσουμε τα δεδουλευμένα 2 μηνών καθώς και το δώρο των Χριστουγέννων. Συνολικά μου χρωστάνε γύρω στα 3.000 €, τα οποία εγώ προσωπικά τα έχω «ξεγράψει». Βρισκόμαστε λοιπόν ανάμεσα στην ανάγκη, το δικαίωμα και την όποια διοίκηση, να διαπραγματευόμαστε διάφορα πιθανά σενάρια για το πώς θα βγούμε από την κρίση…
Η συνεννόηση πολύ δύσκολη κυρίως μεταξύ μας γιατί όπως είθισται διάφοροι παρατρεχάμενοι «συνδικαλιστές» ξένοι προς την εταιρία ήδη δημιούργησαν διάφορους σκληρούς πυρήνες από ανθρώπους που δρουν ως άμορφο σύνολο με κίνητρο μόνο την αγανάκτησή τους καθιστούν την συζήτηση σχεδόν αδύνατη. Έχουμε λοιπόν δύο δεδομένα που δεν βοηθούν στην επίλυση του προβλήματος.
· Την κακή συμπεριφορά της διοίκησης επί σειρά μηνών
· Την ανυπαρξία οργανωμένου σωματείου και ως εκ τούτου την εκμετάλλευση του γεγονότος αυτού από διάφορους τυχάρπαστους «συνδικαλιστές»
Το γεγονός είναι ότι η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη και ο εργαζόμενος είναι μονίμως εκτεθειμένος στις ορέξεις του εκάστοτε εργοδότη. Το μέλλον είναι απλά σκοτεινό και είμαι βέβαιος ότι θα βρεθώ χωρίς δουλειά είτε λυθεί το πρόβλημα είτε όχι…διότι κανείς δεν μου εγγυάται την παρουσία μου εδώ μετά την άρση της επίσχεσης…

ΥΓ Αν κάποιος έχει ακούσει κάτι για θέση εργασίας τεχνολόγου τροφίμων στη Θεσσαλονίκη ας γράψει κάνα σχόλιο …
Να ψάχνεις δουλειά με κάθε δυνατό τρόπο δεν είναι κακό …
Να μην δουλεύεις είναι…