Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008

Σημαντικά πράγματα στην ζωή που ξεχνάμε!

Υπάρχουν πράγματα στην ζωή που είναι σημαντικά!
Υπάρχουν και πράγματα που είναι τόσο πολύ σπουδαία που πολλές φορές τα ξεχνάμε.
Κάποιοι άνθρωποι αυτά δεν τα έχουν...
Η ζωή ας πούμε... η καθημερινότητα όπως εμείς την αντιλαμβανόμαστε ... για κάποιους δεν υπάρχει. Άκουσα για ένα blog στην τηλεόραση σήμερα το βράδυ και θέλω να σας βάλω στο τριπάκι να σκεφτούμε όλοι μαζί αν μπορούμε να κάνουμε κάτι.
Το blog είναι εδώ καθώς επίσης και δεξιά στα link μου.
Αν το blogging είναι η ελεύθερη έκφραση και δράση του ανώνυμου απλού ανθρώπου είναι μία ακόμη ευκαιρία να το αποδείξουμε

There are things in life that make her important. There are things in life so important that we tend to forget !!!
These things are not common for every body...
For example every day's life is not common for everybody. I heard about a blog today and want to force you (in some way) to think wat can we do for them.
Ι have a link added on my blog so you can visit and read it yourself...
If blogging represents the free expression and action of simple-mind ... anonymous people, here is a chance to prove it

ΥΓ Συγνώμη αν η μετάφραση είναι χάλια ...! Την έκανα στο "πόδι"...

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2008

TV vs Bloggers

Βρε πως τα φέρνει η τύχη καμιά φορά και συμβαίνουν και πράγματα περίεργα στην κοινωνία την άδικη βρε παιδί μου. Το ψάχνανε καιρό να τον βρούν τον κακό της υπόθεσης και τον βρήκαν! PRESS – GR ! σου λέει τυπάκος περίεργος και κατ’ εμέ δυσφήμηση για όλους τους blogάδες… Το να βρίζεις και να συκοφαντείς είναι κακό! Ότι πείς πρέπει να έχεις αποδείξεις … όχι χαζά χαμένα που λένε … Ο τυπάκος έλεγε ότι του ερχόταν στο κεφάλι ή ότι άκουγε σαν φήμη από εδώ και εκεί και το έγραφε! Μας έχει κάνει όλους ζημιά και μάλιστα μεγάλη. Όχι γιατί το επιδίωξε αυτός αλλά γιατί το εκμεταλλεύτηκαν τα κανάλια.
Τι εννοώ τώρα μ’ αυτό που λέω θα μου πείτε…
Είναι απλό! Δώσαν βήμα (παράθυρο) σε έναν περίεργο τύπο για να εκπροσωπήσουν όλους εμάς! Βρήκαν λοιπόν τον «τρελό του χωριού» κατά τα δικά τους δεδομένα και ξεφτιλίζουν όλους εμάς! Στο ντούκου πέρασε η συγκέντρωση για τις φωτιές! Στο ντούκου πέρασε η ιστορία με το παλικάρι που το χτύπησε αυτοκίνητο! Όλα στον αέρα!
Τον βγάζουν στα παράθυρα μόνο και μόνο για να απαξιώσουν ένα κίνημα που αρχίζει να απειλεί το μονοπώλιο τους! Μας βάζουν όλους στο ίδιο σακί! Δεν χωράμε στο κάτω κάτω!
Τώρα όλοι φοβούνται να γράψουν καθαρά για να μην τρέχουν στα δικαστήρια…
Ξέρετε όμως κάτι;;;;
Η αρνητική κριτική από ανθρώπους τόσο διεφθαρμένους όσο αυτοί της τηλεόρασης τελικά θα το δείτε … θα μας κάνει καλό!!!

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2008

S O S !!!!

Αυτό αποτελέι αναδημοσίευση απο ενα φιλικό bolg παρακαλώ διαβάστε το αξίζει τον κόπο και αναδημοσιεύστε το και εσείς

"Είμαι πατέρας 3 αγοριών. Ο μικρός μου γυιός, σήμερα 26, είναι στα ναρκωτικά, στην ηρωίνη, από τα 16, από το σχολείο. Κατ' ευθεία στην ηρωίνη, τίποτα άλλο.Είμαστε μιά διαλυμένη οικογένεια, όπου ο πόνος είναι παντού και πάντα, 24 ώρες την ημέρα.Η γυναίκα μου, σε βαριά κατάθλιψη, με χάπια, σχεδόν σε καταστολή. Ο μεγάλος μου γυιός φευγάτος, δική του οικογένεια, δικό του σπίτι, μακρυά από εμάς, μακρυά απ' τον πόνο. Θέλει να βοηθήσει, μα δεν μπορεί. Θέλει να μας βλέπει, μα δεν μπορεί. Οποτε έρχεται στο σπίτι, κοιτάζει τη μάνα του, βάζει τα κλάμματα και φεύγει.Μόνος εγώ, με την βαρειά υποχρέωση να ζήσω. Να αντέξω, γιά φροντίσω όσο μπορώ, τη γυναίκα μου, να υποστηρίξω το γυιό μου. Δεν ξέρω πιά λέξη περιγράφει την καθημερινή προσπάθεια, την γύρα στις γειτονιές ψάχνοντας τα παγκάκια, τις σκοτεινές γωνιές, τα γνωστά στέκια, με μία μονο ελπίδα: "Ας είναι, θεέ μου ζωντανός, τίποτα άλλο".Τρεις φορές σε κώμα, τον πήγαμε στο νοσοκομείο. Εγώ και το ασθενοφόρο, ούτε ο αδερφός του εκεί, δεν άντεχει, δεν φταίει.Η ζωή -ας την πούμε ζωή- στο σπίτι, διαρκής προφύλαξη, μην κλέψει, μην πουλήσει πράγματα, μην βρεί λεφτά, για τη δόση. Σκοπός της ζωής του είναι μόνο η δόση. Τίποτα άλλο, και με όποιο μέσο. Αγωνία μην τον πιάσουν να εμπορεύεται: 20 χρόνια καταδίκη, φίλος του στο δράμα. Το τεράστιο δίλημμα γιά μένα: Οχι λεφτά, λένε οι γιατροί. Και τι? Αν μείνει χωρίς λεφτά, δεν θα κλέψει, δεν θα εμπορευτεί?4 προγράμμματα απεξάρτησης, κάποια τα άφησε στη μέση, κάποια τα τέλειωσε. Ενθουσιασμός, νομίζαμε ότι τα κατάφερε, και σε λίγες μέρες τα ίδια, πάλι πίσω, πάντα από τον ουρανό στα τάρταρα, πάλι στη χρήση.Εχω κοιτάξει γκρεμούς, έχω βγεί στις άκρες μπαλκονιών πολλές φορές, για δώσω τέλος, γιά να ησυχάσω.Δεν τα κατάφερα, δεν είχα το δικάιωμα να το κάνω. Τι θα άφηνα πίσω? Ποιος θα μάζευε τα απομεινάρια της γυναίκας μου και του γυιού μου. Πως να ξεχάσω την παράκληση της γυναίκας μου, 'το μόνο που σου ζητάω είναι να φύγεις μετά από μένα'. Ειμαι από τους ανθρώπους που δεν έχουν το δικαίωμα, την πολυτέλεια να πεθάνουν, να ησυχάσουν.Γραφω σε σας ζητώντας βοήθεια. Δεν ξέρω από ιντερνετ, παρακάλεσα φίλο να το κάνει. Πριν από λίγες μέρες η Καθημερινή, την Κυριακή η Χώρα, ασχολούνται με το πρόβλημα των ναρκωτικών, και τη μόνη ελπίδα μας πιά, την απελευθέρωση της Μεθαδόνης.Ενώστε τη φωνή σας γιά την απελευθέρωση της διάθεσής της, από Νοσοκομεία, γιατρούς, από οτιδήποτε. Αρκεί να καταργηθούν οι λίστες της ντροπής. Βοηθείστε τα παιδιά μας να ζήσουν σαν άνθρωποι. Βοηθείστε οικογένειες να ξαναβρεθούν, τα παιδιά να μπορούν να βλεπουν πατεράδες χωρίς να ντρέπονται.Αντιγράψτε αυτό το γράμμα, αν νομίζετε ότι θα βοηθήσει η φωνή ενός απελπισμένου πατέρα, αλλάξτε το, γράψτε κάτι δικό σας, στειλετέ το σε άλλους, κάντε κάτι.Εσάς μπορεί να σας ακούσουν, εμάς δεν μας ακούει πιά κανείς. Ουτε κόμματα, ούτε κυβέρνηση.Βοηθείστε μας Ενας Πατέρας"Τι να προσθέσω? Χρειάζεται να προσθέσω κάτι? Θα πω κάτι καλυτερα?Απλά, να ενώσω τη φωνή μου:Βοηθείστε ΟΛΟΙ φίλοι μου! Αντιγράψτε την έκκληση! Αναδημοσιεύστε την! Βοηθείστε!