Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2007

Aνθρωπιά Vs Ψώνια

Πήγα σήμερα στην αγορά να πάρω δώρα για τους δικούς μου και είπα να γράψω την εμπειρία μου. Χιλιάδες κόσμος να περπατάει γρήγορα επάνω στην Τσιμισκή. Κλόουν να παίζουν με τα παιδιά, γονείς να τραβολογάνε πιτσιρίκια και το αντίστροφο, τα καφέ γεμάτα παντού, και όπως είναι φυσικό τα μαγαζιά το ίδιο. Μια κλασσική όμορφη γιορτινή ατμόσφαιρα που λίγες φορές το χρόνο έχουμε την δυνατότητα να γευτούμε.

Μια στιγμή όμως …
Είδατε τα μάτια της πωλήτριας στο κατάστημα που πήγατε και κατεβάσατε 10 μπλούζες… προσέξατε την στάση της δίπλα στον πάγκο με τα παντελόνια; … Έψαχνε κάπου να σταθεί… δουλεύει συνεχόμενο οράριο εδώ και κάμποσο καιρό και είναι κουρασμένη. Προσέξατε ότι ναι!... σας χαμογελάει αλλά το χαμόγελό της είναι και αυτό κουρασμένο.
Σας υπομένει για λίγο όταν της λέτε ότι η μπλούζα που διαλέξατε είναι ακριβή, λές και αυτή έχει βάλει την τιμή επάνω… Πρέπει να μαζέψει και ότι εσείς απλά από περιέργεια κατεβάσατε από τα ράφια για να ρίξετε απλά μία ματιά.
Όταν εσείς θα ψάχνετε για λεωφορείο ή ταξί να ανεβείτε σπίτι σας, επειδή τα μαγαζιά κλείσαν αυτή έχει ακόμη να μαζέψει να καθαρίσει να βγάλει το Ζ από την ταμιακή και με την μέση της «σπασμένη» από την ορθοστασία να πάει σπίτι της να ξεκουραστεί. Και δεν είστε μόνο εσείς στο κεφάλι της … υπάρχουν και «όμορφοι» εργοδότες που δεν επιτρέπουν ούτε τουαλέτα να πάνε τα κορίτσια χωρίς άδεια. Προσέξατε ότι υπάρχουν και μαγαζιά που βρίσκονται σε πολυκατοικίες και δεν έχουν ούτε παράθυρα;;;. Πήγα σήμερα στο FOKA στη Θεσσαλονίκη, έχω πάει πολλές φορές … ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΘΥΡΑ !!!! Φανταστείτε την ζωή σας σε έναν εργασιακό χώρο χωρίς παράθυρα!!!! Να δουλεύετε 8 με 10 ώρες και να μη ξέρετε αν έξω είναι μέρα ή νύχτα με αέρα που έρχεται από air condition…
Τι λέω τώρα ε;;; Τι μας νοιάζει το μπλουζάκι παίζει ρόλο. Να το προλάβουμε πριν το τσιμπήσει κανένας άλλος!...
Για αυτό φέτος σας λέω όταν πάτε για ψώνια να φερθείτε καλά σ’ αυτά τα παλικαράκια και τις κοπελιές που σας εξυπηρετούν… Βγάζουν δύσκολα το ψωμί τους όπως και εσείς
Καλή χρονιά σε όλους

Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2007

Κουράγιο οι γιορτές Τελειώνουν...!

Μετά από πολλά κεφτεδάκια, καυτερές πιπεριές, τσίπουρα, τζατζίκια, κατσικάκια στη γάστρα στο χωριό, μπακλαβάδες, ροξάκια, μελομακάρονα, κουραμπιέδες, δύο πλάκες simeco (χαπάκια για το φούσκωμα) και ισα με 2 λίτρα σόδες, επιστρέψαμε για δύο μέρες στη δουλειά μπας και χωνέψουμε … Με τον γλυκούλη τον air - Ζαχόπουλο θα ασχοληθώ εγώ προσωπικά μετά τις γιορτές γιατί νιώθω πολύ φουσκωμένος ακόμη. Τα φώτα δεν βλέπω να βουτάω γιατί μάλλον δεν θα επιπλεύσω άντε και καλή συνέχεια ….

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2007

Χριστουγεννιάτικο Παραμύθι

Ξημέρωσε κρύα μέρα με λιακάδα στη μεγάλη πόλη. Ο γέρος σηκώθηκε άνοιξε τα πατζούρια να μπεί ο ήλιος, πλύθηκε, έκατσε να φάει, ντύθηκε … κοιτάει το κλουβί πάνω από το ντουλάπι της κουζίνας … «Η καρδερίνα δεν είναι καλά … δεν κελάηδησε σήμερα…». Δεν πειράζει , θα της δώσει μία ασπιρίνη το μεσημέρι και θα γίνει περδίκι. Πήρε τα κλειδιά του και έφυγε να κάνει τις δουλειές του.
Μεσημέρι … γύρισε σπίτι. Η γυναίκα που του συμμαζεύει το σπίτι είχε αφήσει φαγητό … Η καρδερίνα; … «Δεν ακούγεται» … κοιτάει ψηλά δεν τη βλέπει … «Πέθανε…».
Δε μπορεί, δέκα χρόνια του έκανε παρέα, τον καταλάβαινε, ήταν η παρέα του, η συντροφιά του … Τώρα είναι μόνος του. Ποιος θα του λέει καλημέρα το πρωί. Τον παίρνουν τα κλάματα.. ίσα ίσα που τον καταλαβαίνεις … είναι μεγάλος για να κλαίει με λυγμούς …
Χτυπάει το τηλεφωνο … είναι ο γιος του, μένει στην ίδια πόλη αλλα δουλεύει πολύ. Δεν προλαβαίνει να τον βλέπει συχνά.
«Έλα πατέρα τι κάνεις; Πήγες στην τράπεζα που έλεγες;» … παύση. «Πέθανε η καρδερίνα μου…» και του το κλίνει για να μην τον ακούσει να κλαίει…
«Ωχ ρε γ… την είχε δέκα χρόνια πρέπει να πάω να τον δώ…». Παίρνει τον διευθυντή του, του λέει ότι είναι κάτι επείγον και φεύγει…
Η πόρτα ανοίγει… «γεια σου μπαμπά…», ο γεράκος είναι «ζαρωμένος». «Δε θα ξαναπάρω καρδερίνα …», του λέει ότι θα μείνει μόνος του με το κλουβί, δε μπορεί να πονάει άλλο και να αποχαιρετά… δακρύζει.
«Ξέρεις μπαμπά εχθές ο εγγονός σου με είπε μπαμπά!». Τον κοιτάει, γελάει «αλήθεια!...», «ναι αλλά η Σοφία (γυναίκα του) με κοροϊδεύει, λέει ότι δεν είπε τίποτε…!», «Ας την να λέει Χρήστο … μπαμπά είπε!», το κλήμα άλλαξε και συζήτηση έγινε πιο χαρούμενη, γέμισε χρώματα, μυρωδιές, γέλια από παιδιά και Χριστούγεννα.
«Σε περιμένει να τον πάς βόλτα στην Αριστοτέλους να δείτε μαζί τη φάτνη».
«Θα μου τον φέρεις να τον δω;».
«Αύριο θα έρθουμε όλοι μαζί από το πρωί».
Ο γέρος σώπασε για λίγο … κοίταξε ψηλά, δεν την άκουσε να πηδάει από το ένα ξυλάκι στο άλλο.
«Έλα μωρέ πατέρα ήταν μεγάλη … ξέρω την αγαπούσες αλλά να πάμε μπροστά... η ζωή προχωράει το ξέρεις καλά, θα πάρεις άλλη».
Στρέφει το βλέμμα του αλλού … και μετά
«Ώστε ο μικρός είπε μπαμπά ε;;; εμένα προχτές μόνο μου γελούσε…».
«Ναι το είπε και άσε την Σοφία να λέει ότι θέλει».
«Ναι αγόρι μου μπαμπά είπε… μπαμπά είπε…», χαμογέλασε.
Κοίταξε πάλι το άδειο κλουβάκι … γύρισε…
«Θα πάρω μια καινούρια … να μου κάνει παρέα όταν είμαι μόνος μου…»
Είπε και χαμογέλασε γλυκά…
Τα δώρα δεν τα φέρνει μόνο ο Αϊ Βασίλης στα παιδιά, τα φέρνει και η ζωή στους μεγάλους δεν τα αφήνει όμως κάτω από το δέντρο, τα κρύβει... Εμείς πρέπει να τα βρούμε και να τα εκτιμήσουμε όπως πρέπει.
Φέτος ας δώσουμε δώρο ένα χαμόγελο στους ανθρώπους μας. Τίποτε άλλο απλά ένα χαμόγελο και λίγη παρέα … μόνο αυτό θέλουν από εμάς...
Καλά Χριστούγεννα
Fisherman

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2007

Happy e-Χριστούγεννα

Χριστούγεννα οι οικογένειες έρχονται κοντά τα παιδιά περιμένουν με αγωνία τι θα τους φέρει ο Αγιος Βασίλης. Οι μαμάδες μαγειρεύουν μερικά κιλά φαΐ και αρχίζει το party!. ‘Έρχεται ο αγαπημένος θείος της μικρής που πάντα κάτι τους φέρνει. Η γιαγιά που έχει πάντα χαρτζιλίκι στην τσέπη για τα εκγόνια της, ο μπαμπάς βγάζει δύο καλά πούρα για αυτόν και τον αδερφό του και το πατροπαράδοτο τραπέζι ξεκινάει.
Αλήθεια που είναι ο μεγάλος σου αδερφός; Δεν είναι εδώ; Θα έρθει αλλά αργότερα, είναι στο internet café. Στο κάτω κάτω για τον Κώστα τη γιαγιά δε την βλέπει ποτέ και όποτε μιλά η μαμά γι’ αυτήν λέει ότι δεν την ήθελε νύφη και είναι κακιά γυναίκα για τον γιό της. Ο θείος; Μόνο πολιτικά ξέρει να μιλάει και τον βλέπουνε μόνο στις γιορτές και άμα έχει χρόνο. Η θεία του καλή και αυτή…η μαμά έλεγε ότι κακόπεσε ο αδερφός της στα νύχια της και ότι μόνο να επιδεικνύετε ξέρει. Στο κάτω κάτω τι έχουνε να πουν…; Θα τον ρωτήσουν πάλι φέτος πως πάει στο σχολείο και ο θείος του θα κάνει τον έξυπνο ρωτώντας τον για γκόμενες «Ναι εσένα περίμενα να με ρωτήσεις…».
Γι’ αυτό λοιπόν θα έρθει την ώρα του φαγητού. Θα κάτσει να φάει, θα απαντήσει τα τετμημένα ερωτήματα, θα το παίξει καλό παιδί και μπορεί να την ξανακάνει για το internet café αν το σκάσουν και οι φίλοι του.
Καλύτερο το χαζοκούτι από τους συγγενείς; Καλύτερο το δίκτυο από τον αγαπημένο φίλο της μικρής αδερφής του. Καλύτερο το ψεύτικο το κενό το απρόσωπο από τους ανθρώπους;
Καλύτερο για έναν πιτσιρικά που δεν έχει μεγαλώσει ακόμη αρκετά για να ξέρει να υποκρίνεται.

Καλά Χριστούγεννα ... μη φάτε πολύ και μου παχύνετε …

ΥΓ. Αυτό το post μου ήταν να αναρτηθεί σε δημοτικό περιοδικό αλλά ο «δαίμον» του τυπογραφείου, αρχισυντάκτρια του περιοδικού αποφάσισε σιγανά και ετσιθελικά να «κόψει» και αυτό και τα υπόλοιπα άρθρα των παιδιών που γράφουν – γράφανε χωρίς την έγκριση κανενός…

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2007

Καθημερινή ιστορία


Eξι παρά πέντε το πρωί. Κοιτάω το κορίτσι μου… Κοιμάται ακόμη. «Ασ’ την ακόμη λίγο». Πάω στην κουζίνα, ζεσταίνω λίγο γάλα τρώω τον άμπακα «τα πάντα», ντύνομαι … «ξύπνα κορίτσι μου θα αργήσεις». Βάζω τα ρούχα μου, και φεύγω. Φτάνω στο αμάξι ο «Κίτσος» μοντέλο ’87 αλλά σκυλί πάει όπου δεν πάει κανένα αμάξι!. Στο δρόμο σταματάω να πάρω την κυρά Δήμητρα ετών 55. «Άντε αλλά πέντε χρόνια ακόμη». Γυναίκα που πιάνει την πέτρα και την στύβει, πάλεψα στην ζωή της και παλεύει ακόμη. Η μάνα την μεγάλη πια με ζάχαρο. Την αγαπάει πολύ και αυτή το ίδιο. Φτάνουμε στο εργοστάσιο, ένα καφέ στα γρήγορα και ξεκινάει το τρέξιμο.
Χαρτιά, HACCP, ISO, μικροβιολογικοί έλεγχοι, swap, παρατηρήσεις στο προσωπικό, παραλαβές (λίγο χαβαλέ… όπου μας παίρνει…). Ένας χαμός. Μέσα στην παραγωγή 6-7 άνθρωποι που είναι περισσότερα χρόνια από μένα στην εταιρία. Αναγκασμένοι να με ακούν. Να τους φωνάξω, δεν γίνετε… είμαστε μία ομάδα. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να παίξουμε το παιχνίδι του τρόμου. Είμαστε λίγοι.
Θυμάμαι στη σχολή μου χρόνια πριν. Αλλιώς μου τα λέγανε … Δεν πειράζει η δουλειά είναι δουλειά και δεν είναι ντροπή.
Ο Κυρ Στέργιος 60 χρονών κουβαλάει ακόμη. Αν τον δώ να το κάνει λέτε να τον αφήσω μόνο του. «Γιατί να κουβαλάει ακόμη ρε γαμώτο…» Αυτός έπρεπε να πίνει το καφεδάκι του στην παραλία και προσέχει τα εγγόνια του και όχι να ακούει παρατηρήσεις από εμένα …
Φτάνει το διάλυμα 1 με 1:30 ένας καφές δύο τσιγάρα κανένα ανέκδοτο, τίποτε αστεία και πάλι μέσα… η ώρα περνάει … πρέπει να βγει το πρόγραμμα. «Ρε γαμώτο αυτός ο καινούριος είναι χάλια! Όλο πίσω του τρέχω!»… «Σα τον έχει δύο παιδιά και η γυναίκα του δε δουλεύει το χρειάζεται αυτό που κάνει…» και αν βρω εγώ το μπελά μου με δαύτον;;; Ας’ το «ταρακούνησε» τον λίγο. Να συμμορφωθεί και κράτα την «πατάτα» που έκανε μέσα στην «οικογένεια». Αν το μάθει ο μεγάλος δε θα το λυπηθεί…
Το 8ωρο τελειώνει «Πάλι το πρόγραμμα δε βγήκε …» Γ… τα φεύγω τρέχοντας! Πάω σπίτι!. Αύριο το πρωί θα είμαι και εγώ μαζί με τους άλλους χιλιάδες ένα «αναμμένο φως» σε μία κουζίνα νωρίς το πρωί , σε μια μεγαλούπολη που μοιάζει να ξερνάει κάθε πρωί τα σωθικά της και να τα μαζεύει κάθε βράδι πίσω.
Καλή σας ημέρα με χαμόγελο, λίγο αυτοσαρκασμό, συμπάθεια προς όλες αυτές τις μοναδικές, ξεχωριστές ψυχές, σκέψεις οντότητες που η ζωή τις έφερα κοντά, να μοιράζονται τον ίδιο αγώνα, μόχθο, κούραση. Για να μας αποδείξει ότι δεν διαφέρουμε απλά είμαστε ξεχωριστοί

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2007

Ντρέπομαι…

Γιατί σήμερα είναι απεργία και εγώ δεν κάνω …
Γιατί αν έκανα πολύ πιθανό να έχανα τη θέση μου …
Γιατί η ΠΕΤΕΤ (Πανελλήνια Ένωση Τεχνολόγων Τροφίμων) είναι πολύ μικρή και κλειστή για να με υποστηρίξει…
Γιατί η θέση μου είναι τέτοια που δεν ανήκω ούτε στην παραγωγή αλλά ούτε στη διοίκηση οπότε δεν με καλύπτει κανείς…
Γιατί η εταιρία που εργάζομαι έχει μόνο 17 άτομα προσωπικό και οι μισοί είναι συγγενείς και δεν απεργούν …
Γιατί ξέρω ότι αν απεργήσω θα δουλεύω για δύο μέρες μέχρι τις 12:00 το βράδυ χωρίς να ξέρω αν θα πάρω υπερωρίες … για 5 -6 ψωροευρό την ώρα…
Γιατί δεν υπάρχει ένα νομικό πλαίσιο που να με στηρίξει αν απεργήσω χωρίς να μου κολλήσουν τη ρετσινιά του εργατοπατέρα… «ποιος ο fisherman; Μη προσλάβετε αυτόν ξέρετε τι έκανε στο προηγούμενο αφεντικό του ;;;…(ρετσινιά)»
Γιατί δε μπορώ να μιλήσω ελεύθερα με τους υπόλοιπους υπαλλήλους για το αν θα κάνω απεργία ή όχι και γιατί… (είναι προσωπικό ζήτημα του καθενός λένε…από πότε ο συνδικαλισμός είναι προσωπικό ζήτημα)
Γιατί υπάρχουν 20.000 και πλέον εργαζόμενοι στον τομέα των τροφίμων και δεν υπάρχει οργανωμένο συνδικάτο…
Γιατί όταν το μαχαίρι φτάνει στο κόκαλο όπως τώρα καταλαβαίνεις ότι το στεγαστικό σου δάνειο ορίζει τη ζωή σου…
Γιατί όταν ρώτησα φιλαράκι μου στο ΠΑΜΕ αν θα έρθει μαζί με άλλους έξω από το εργοστάσιο να με υποστηρίξει αν θα χάσω τη δουλειά μου κάνοντας απεργία δε μου απάντησε … Μου είπε: «γίνε μέλος …»
Γιατί μία βουλευτίνα του ΚΚΕ μας πρότεινε να πάμε στην πορεία και μετά να γυρίσουμε στη δουλειά να βγάλουμε την παραγωγή … τότε τι απεργία είναι …
Γιατί ξέρω ότι το ασφαλιστικό είναι πολύ σημαντικό θέμα ίσως το σημαντικότερο αλλά τι θα γίνει αν με αναγκάσουν σε απόλυση σε κάνα μήνα … φοβάμαι και ντρέπομαι που φοβάμαι …
Το μόνο που δεν ντρέπομαι είναι που τα γράφω όλα αυτά … Ξέρω ότι κάποιοι άλλοι θα σωπάσουν …

Η μάνα μίας συναδέλφου στη δουλειά (75 χρονών) μας αποκάλεσε αιχμάλωτους… Πόσο δίκιο έχει …

Υ.Γ. Το όνομα της βουλευτίνας είναι στη διάθεση σας αν μου ζητηθεί προσωπικά

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2007

Επίκαιρα


Άλλο ετοίμαζα για να Postαρω αλλά με πρόλαβε ο Μαγγίνας και το gallop…

Μαγγίνας
Ρε παλικάρι μου τι ωραία που τα είπες!!!... Του φιλοξενούσε λέει και επειδή είναι φιλότιμοι οι αλλοδαποί είπαν να σκάψουν κάνα κήπο, να ξεβουλώσουν καμιά τουαλέτα …Έτσι από φιλότιμο. Δίκιο έχει ο άνθρωπος την πάτησε λέμε από φιλοτιμία βρεεεε !! και εμείς τον κακολογούμε τα παλιόπαιδα !!!
Στο κάτω - κάτω τι έγινε και οι αφεντάδες στα αρχαία χρόνια του δούλους τους φαΐ και στέγη τους παρείχαν. Και αν θέλετε να ξέρετε ΟΥΤΕ τηλεόραση είχαν τότε. Ενώ τώρα έχουν … η μήπως όχι.
Κύριε Μαγγίνα μη με κρεμάσετε σας υποστηρίζω !!!!

Gallop
Τα λόγια λίγα και φτωχά. ΑΝ ΔΕΝ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ όχι 2.7 αλλά 10.7 πίσω θα μείνουμε. Κάποιος να ανάψει το φως ρε παιδιά στη Χ. Τρικούπη ξημέρωσε άντε σιγά σιγά έχουμε και δουλειές.
Καλή σας ημέρα και καλό υγιεινό όλο όρεξη, τρέξιμο στη καθημερινή μας τρέλα

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2007

Διάφορα Σενάρια του ίδιου έργου…

Εχθές άκουσα κάτι το πραγματικά μοναδικό! Στην ανηφόρα λέει στο Δερβένι ένας «άντρακλας» τράβηξε από το μαλλί την γυναίκα του έξω και την έδερνε στη μέση του δρόμου!...
Κανείς δε σταμάτησε να βοηθήσει… αυτό που έγινε είναι πραγματικά τρελό και η αδιαφορία του κόσμου μοναδική…
Αυτό ήταν η πρώτη μου σκέψη…Μετά άρχισα να παίρνω ανάποδες στροφές και να κάνω σενάρια. Τι κι’ αν ο «άντρακλας» ήταν μία «νταρντανογυναίκα» και είχε αρπάξει τον άντρα της (μισή μερίδα) και τον ξυλοφόρτωνε άγρια… Θα ήταν το ίδιο το συναίσθημα ή όχι;
Μην απαντάτε με την λογική απαντήστε με την πρώτη σκέψη που σας έρχεται στο μυαλό … Το πρώτο είναι απαράδεκτο το δεύτερο αστείο.
Το θύμα όμως υπάρχει … αυτό είναι σίγουρο άρα κάποιος πρέπει να βοηθήσει να κάνει κάτι … αυτό προστάζει η «κοινωνία μας». Σε ποιες από τις δύο περιπτώσεις θα επεμβαίνατε; Σίγουρα στην πρώτη… στην δεύτερη δεν υπάρχει δηλαδή θύμα; Σκεφτείτε ειλικρινά τι θα κάνατε εσείς.
Αν ακόμη χειρότερα βλέπατε δύο γυναίκες να ξεμαλλιάζονται και η μία να έχει βάλει κάτω την άλλη ή έναν τεράστιο νταλικέρη να δέρνει έναν κατά πολύ μικρότερο σε μέγεθος από αυτόν άντρα πια θα ήταν η αντίδρασή σας.
Τι θα σκεφτόσασταν πρώτα
Να κατεβείτε κάτω να τους χωρίσετε και σε πια περίπτωση από αυτές τις δύο που ανέφερα…
Ξαναγυρνώ στην πρώτη περίπτωση και συνεχίζω το σενάριο δεχόμενος ότι όλοι είμαστε τόοοοσο καλοί που θα πάμε να βοηθήσουμε…
Και κατά την συμπλοκή τα βρίσκει το αντρόγυνο και πλακώνουν εσάς! στο ξύλο. Ακόμη χειρότερα καλούν την αστυνομία και βγάζουν εσάς φταίχτη στην υπόθεση … ότι δηλαδή εσείς τους επιτεθήκατε τότε τι γίνεται;;;;
Ξαναγυρνάμε στο αυτοκίνητό μας που προσπερνά το όλο σκηνικό …
Το βλέπουμε …
Σκεφτόμαστε …
«Άσε ρε … θα βρω κάνα μπελά πρωινιάτικα…»
Αυτό προστάζει πραγματικά η κοινωνία μας. Έχει ορίσει τι είναι άδικο και τι αστείο τι είναι σοβαρό και τι απλό και συνηθισμένο…
Δεν είναι όμως πάντοτε σωστό …ή μήπως όχι ... μπερδεύτηκα..

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2007

Έλλην ΠαΣόΚος ψηφοφόρος

Γίνεται πολύς ντόρος τώρα τελευταία στο χώρο του ΠΑΣΟΚ για την θέση που έχει το κόμμα, για τις θέσεις που έχει το κόμμα και για την επικοινωνιακή πολιτική του. Όπως φάνηκε από τις τελευταίες εκλογές κάτι δεν πάει καλά. Το ΠΑΣΟΚ δεν «περνάει» εύκολα τα μηνύματα που θέλει.
Η ανάλυση του προβλήματος πρέπει να ξεκινήσει από την βάση του. Άραγε πότε ήταν η τελευταία φορά που προσδιόρισαν στο ΠΑΣΟΚ το target group των ψηφοφόρων. Πότε έκατσαν να δουν ποιοι και γιατί το ψηφίζουν.
Η βάση λοιπών των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ είναι κατά την γνώμη μου η εξής:
Μικρομεσαίος, υπάλληλος, ή μικρο μαγαζάτορας, ένα παιδί, μισθός 700 -1000 €, σπίτι που είτε νοικιάζει είτε χρωστάει στη τράπεζα, πολλοί από αυτούς είναι γύρο στα 50 και έζησαν την αλλαγή του Ανδρέα άλλοι την έζησαν μέσα από τα λόγια των γονιών τους. Οι γονείς των νεώτερων ακόμη υποστηρίζουν τα παιδιά τους οικονομικά και τα βγάζουν όλοι κάθε μήνα πέρα «ίσα βάρκα ίσα νερά». Οι νεώτεροι είναι εξοικειωμένοι με τη νέα τεχνολογία αλλά το θεωρούν πολυτέλεια. Δουλεύουν 8 με 10 ώρες την ημέρα, και ο διαθέσιμος χρόνος είναι 1 με 2 ώρες το 24ωρο. Προτιμάει να δει ένα DVD από το να ακούσει Πρετεντέρη (ευτυχώς!) και η μόνη πραγματική ενημέρωση οι τίτλοι εφημερίδων το πρωί πριν φύγει για την δουλειά.
Ο χρόνος λοιπόν είναι περιορισμένος και η πληροφορία που δέχεται δεν επεξεργάζεται ιδιαίτερα πριν γίνει κτήμα του. Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν πρέπει να προσαρμόσει έτσι την πληροφορία ώστε να είναι έτοιμη προς χρήση από τον αποδέκτη…Με άλλα λόγια πρέπει να είναι μεστή, λίγα λόγια, συγκεκριμένα, και συμπυκνωμένα.
Τι ακούει όμως καθημερινά…Η Ν.Δ. ρίχνει το φταίξιμο στο ΠΑΣΟΚ και το ΠΑΣΟΚ λέει πόσο κακιά είναι η δεξιά και τι μας κάνει. Το πρώτο κομμάτι το βαρέθηκε, κατάλαβε ότι η δεξιά κρύβετε πίσω από το ΠΑΣΟΚ γιατί είναι ανίκανη.
Από το ΠΑΣΟΚ όμως περιμένει περισσότερα… περιμένει προτάσεις, λύσεις και αποτέλεσμα. Αντίθετα έχω την εντύπωση ότι αυτή τη στιγμή το ΠΑΣΟΚ μας λέει «αν θες να μάθεις τις θέσεις μου τράβα διάβασε το πρόγραμμα μου».
Κύριοι δεν έχουμε χρόνο για τέτοια. Ο χρόνος μας είναι λίγος, και ο δικός σας επίσης. Πρέπει στο χρόνο που σας δίνουν τα κανάλια να δίνετε το μέγιστο δυνατό.
Για μένα πρέπει το ΠΑΣΟΚ να πάψει να ασχολείται με την ΝΔ και επιτέλους να την προσπεράσει, να αρχίσει να μιλάει για πρόγραμμα και θέσεις, προτάσεις. Να πάψει να σέρνεται πίσω από την ανικανότητα της ΝΔ, γιατί μέχρι τώρα αυτό κάνει.
Συνοψίζοντας :
Θεωρώ λάθος την επιλογή του ΠαΣοΚ να προσπαθεί να ξεσκεπάσει τη δεξιά
Πρέπει να δημοσιοποιήσει τις προτάσεις, σύντομα και περιεκτικά
Πρέπει να ανοίγει το ΠαΣοΚ τα θέματα και όχι να βρίσκεται σε θέση άμυνας, περιμένοντας τις κινήσεις της δεξιάς
Ελπίζω το νέο σχήμα που προέκυψε από τις εσωκομματικές εκλογές να πράξει τα δέοντα. Εδώ είμαστε … Έτοιμοι να βοηθήσουμε.

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2007

Ψάρεμα...

Πριν από λίγο καιρό έγραψα με αγανάκτηση για τον τρόπο που ζούμε μέσα σ’ αυτό που ονομάζουμε πόλη. Το τεράστιο αυτό θηρίο που κάθε πρωί βρυχάται από τα χιλιάδες άθλια αυτοκίνητα μας που κατά τα άλλα αποτελούν την κορωνίδα της κοινωνικής μας θέσης.
Αυτό λοιπόν το ανοσιούργημα της σύγχρονης τεχνολογίας με μετέφερε την προηγούμενη Κυριακή στο μέρος που ψαρεύω (Σιγά μη σας πω που είναι … 3 χρόνια ψάχνω…). Το συναίσθημα πάντα το ίδιο συναρπαστικό … Μία τεράστια παραλία δικιά μου. Η αμμουδιά ήρεμη απάτητη, ο Ήλιος πάσχιζε να βγει από τα σύννεφα σπάζοντας την ομίχλη που είχε βρέξει τα πάντα. Τα δέντρα ξάπλώναν αναπαυτικά επάνω στη ασημένια θάλασσα που είχε μπερδευτεί και είχε βάλει το καλοκαιρινό της πέπλο περιμένοντας τους καλεσμένους της.
Ξαπλώστρες, ομπρέλες, καφέδες, στιλάτες γκόμενες, βαρβάτοι μάγκες πουθενά. Μόνο εγώ, η όμορφη παρέα μου και τα καλαμάκια μας. Ένας καφές, λίγο χειμωνιάτικο αεράκι και καλή παρέα.
Ξεκίνησα με σκοπό να φτιάξω μία ωραία τηγανιά με μουρμούρες (είναι η εποχή τους) αλλά τελικά έφυγα με άδεια χέρια… Έχοντας πιάσει μόνο δύο μικρούλες μουρμουρίτσες που γυρίσαμε πίσω στη θάλασσα .. προσεκτικά για να μη τις πληγώσουμε παραπάνω…
Τελικά δεν έφυγα τελείως άδειος … Έφυγα με τα λόγια του 65άρη κυρίου που βουτούσε για χταπόδια και είχε βγάλει ήδη 2 -3 και θα έπινε το τσιπουράκι του. Το χαμόγελο του πιτσιρικά που ήρθε με τον πατέρα του για ψάρεμα λίγο πιο πέρα από έμάς.
Έφυγα ήρεμος και ασφαλής γιατί υπάρχουν ακόμη στη ζωή μας πραγματάκια τόσο μικρά και όμορφα που σε κάνουν να νιώθεις ξεχωριστός … γιατί είσαι…
Γιατί υπάρχουν ακόμη πράγματα που σου θυμίζουν ότι αξία έχει το ταξίδι και όχι ο σκοπός.
Πράγματα να μας θυμίσουν ότι η πορεία είναι η χαρά, το πανηγύρι, το κέρδος, ο στόχος, το γλέντι η πραγματικότητα.
Πράγμα που μας θυμίζουν ότι υπάρχουν πράγματα να μας πουν ότι "είναι μικρό το ψαράκι που σου έδωσε η θάλασσα… είναι κρίμα δώσε το της πίσω είναι κρίμα"
Σκεφτείτε πόσα «μικρά ψαράκια» έχουμε σκοτώσει μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουμε την ακόρεστη πείνα μας για δόξα και επιτυχία και θα καταλάβετε ότι οι στιγμές που ξεπερνάμε το στοιχείο αυτό του χαρακτήρα μας είναι μοναδικές.
Εκείνες τις στιγμές πιστεύω βρίσκουμε την ευτυχία και όχι την επιτυχία.
Εμείς διαλέγουμε τι προτιμάμε.

Μία άποψη του μέρους που σας λέω οτι πάω για ψάρεμα...

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2007

Ξύπνησα με νεύρα; Ή στραβοκοιμήθηκα;;

Καλημέρα σας

Σήμερα είναι μία μουντή μέρα στη Θεσσαλονίκη και τα κέφια δεν είναι και πολύ καλά. Ακούω και ραδιόφωνο στη δουλεία και νευριάζω ακόμη ποιο πολύ. Τι κάνουν οι τύποι στην κυβέρνηση ρε … Αλωνίζουν … Έχουν καβάτζα τον Καρατζαφέρη και κάνουν ότι θέλουν. Ανακάλυψαν ότι οι γυναίκες με ανήλικα παιδιά δε χρειάζονται πρόωρη σύνταξη, κάνουν τους «χαζούς» στις αυξήσεις στη ΔΕΗ και όπως πάει το πράγμα θα αυξήσουν και το ΦΠΑ. Δε καταλαβαίνουν τίποτε!
Τα καμάρια μας πάλι φοβερά! Έφτιαξε ο Γ. Παπανδρέου το συμβούλιο του που δε ξέρω που «ανήκει» ο καθένας και βγήκε να κάνει δηλώσεις… Τι είπε λοιπών ο πρόεδρος … Είπε ότι η Ν. Δ. είναι κακιά και ασυνεπείς και κακώς την ψηφίσαμε ως Έλληνες και έπρεπε να ψηφίσουμε ΠαΣοΚ.
Γιατί !!!!! να ψηφίσουμε ΠαΣοΚ δε μας είπε πάλι …
Ποια είναι η πρόταση του κόμματος για όλα αυτά τα ψέματα που μας αραδιάζουν οι άλλοι;;;
Ποια η εναλλακτική επιλογή;;;
Το ότι ο Ήλιος θα βγει από την ανατολή το πρωί το ξέρω, αυτό που δε ξέρω είναι τι «θα μου φέξει αύριο» κε. Παπανδρέου.
Τι έχετε να μου προτείνετε ως κόμμα, πως θα σας το ρίξω το σταυρουδάκι… Όταν με ρωτούν τι προτείνει το κόμμα που ψηφίζω τι θα λέω εγώ;;;
Ότι η Ν. Δημοκρατία είναι κακία;;;;
Να φέρω τη Λουκά να την ξορκίσει τότε….
Δε νομίζω πως αρχίσαμε καλά ελπίζω ότι θα βελτιωθούν τα πράγματα στη συνέχεια γιατί αν ισχύσει το «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός» άστα να παν.
Περιμένω εξελίξεις…
Άντε να δουλέψουμε και λίγο τώρα …

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2007

Ερωτήσεις Ηλιθίου

Γιατί όλοι στα κανάλια τα βάζουν με τους μπάτσους στο θέμα των Ζωνιανών;
Εισαγγελέα δεν έχει το νησί;
Οι μπάτσοι στην Κρήτη είναι κάτι σα σερίφηδες και κάνουν ότι θέλουν;
Δεν υπάρχουν εισαγγελικές αρχές και νομική υποστήριξη στις πράξεις των αστυνομικών;
Οι ρουφιάνοι και οι «λαδωμένοι ποντικοί» είναι μονοπώλιο των αστυνομικών;
Στο κάτω κάτω ποιος ρισκάρει τη ζωή του για 700 euro;

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2007

Τα Ντολμαδάκια θα μιλούν Βουλγάρικα!!!!

Νέα που δεν έχουν επιβεβαιωθεί αλλά πολύ σύντομα φοβάμαι ότι θα γίνει… Ένα πουλάκι μου «κελάηδησε» ότι το εργοστάσιο ετοίμων φαγητών της ΖΑΝΑΕ στη Σίνδο μετακομίζει όχι γιατί χωρίζει αλλά επειδή πάει στην ήδη έτοιμη και λειτουργική μονάδα της, που αλλού μαντέψετε !!!! Στη Βουλγαρία ακολουθώντας την AMYLUM που και εκεί δεν τα βγάζει πλέον πέρα. Έτσι σιγά σιγά τα 80 άτομα που εργάζονται αυτή τη στιγμή στη Σίνδο απολύονται ανάλογα με τα χρόνια προϋπηρεσίας που έχουν. Όταν η μισθοί εξισωθούν και εκεί να δούμε που θα πάνε...

Όπως ήδη ανέφερα η πληροφορία μπορεί και να είναι λάθος γιατί δεν την έχω διασταυρώσει ακόμη επιφυλάσσομαι όμως για το μέλλον.
Είπε κανείς για ανεργία τίποτε???
Δεν ακούω καλά ….
Ξεχάστε το Proficiency και αηδίες ... Βουλγάρικα να μάθετε όλοι...
Και μετά κινέζικα ...
Άντε περαστικά μας ...

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2007

Κάτι σαν Matrix reloaded…

Τι να γράψεις όταν δεν έχεις κάτι να πεις. Όταν νιώθεις ότι η ζωή είναι τόσο ξενέρωτη, μέσα σε μια πόλη τόσο μεγάλη, με τρελούς που τρέχουν χωρίς λόγο και αιτία, πανικόβλητοι να προλάβουν ένα χαρτί ένα κάτι που πρέπει να είναι αυτοί οι πρώτοι που θα το δουν ή θα το πάρουν. Στα αυτιά μου … χιλιάδες λόγια, κουβέντες, πράγματα, γκρίζες εικόνες, σκουπίδια και βαβούρα. Τίποτε… τίποτε δεν είναι αρκετό πια. Τσιμέντο, φασαρία, «τον πούστη μου πήρε το παρκάρισμα…!», «πάλι τίναξε το χαλί με τις τρίχες από το κολό-σκυλό της η από πάνω…», καυσαέριο, χιόνι που δεν πιάνει γιατί πριν πέσει είναι βρόμικο, παιδάκια που παίζουν μέσα στα τσιμέντα (λίγο χώμα ρε παιδιά!!! Ένα δέντρο ρε γαμώτο….που είναι ένα δέντρο?…), τσιγάρα, αφεντικά σπέρνουν παντού ρουφιάνους, λόγιοι που μόνο μιλάνε, ανίκανοι αρχηγοί, ικανότατοι κλέφτες, ψέμα, ειρωνεία, αδικία, διαχωρισμός, απομόνωση, τρέλα …είναι μία τρέλα ! Το ζείτε??? Το βλέπετε είναι κάθε μέρα εκεί μπροστά μας γύρο μας, μας τυλίγει, μας πνίγει, λιώνει τις σάρκες μας κάθε μέρα αργά αγρά, χωνεύει τη σκέψη μας, εξαφανίζει τα όνειρά μας.
Φωνάξτε, παλέψτε, ματώστε τα χέρια σας, καρφώστε το δόντια στην σάπια καφέ σάρκα του. Μην τους αφήσετε να σας νικήσουν αμαχητί.
Θα φύγω ρε!!!! Μ’ ακούτε!!!. Δε θ’ ακούσει ποτέ κανείς για μένα, τίποτε, πουθενά.
(κάπου στο κέντρο ελέγχου...)

- Ωχ το λογισμικό έχει bugs ο fisherman ξυπνησε!…
- Μπα ... κάνε του ένα restart….θα στρώσει αμέσως
Μπιπ μπιπ μπιπ μπιπ μπιπ ….

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2007

Έχουμε και σήμερα χούντα;;; Δεν το πιστεύω!!

Έβλεπα της ειδλησεις και για άλλη μία φορά το Ζωνιανά είχαν τα «επάνω» τους. Έξι όμορφα παράθυρα, με τους γνωστούς δημοσιογράφαρους, να μιλάνε ως ειδήμονες επι του θεματος. Κοντά σ’ αυτούς και δύο ταλαίπωροι Ζωνιανοί, σε παράθυρα και αυτοί περιμένανε να μιλήσουν…
Τι περιμένετε τώρα … Να σας πω τι είπαν;
Δεν πρόλαβαν…
Τότε οι εσατζήδες βαρούσαν αλύπητα με glops. Τώρα καταστρέφουν υπολήψεις ανθρώπων αδιάκριτος.
Τότε τα πάντα λογοκρίνονταν πριν βγουν στο γυαλί. Τώρα απλά δεν ακούγονται
Τότε υπήρχαν εκπομπές που εκθείαζαν το στρατό και το σύστημα. Τώρα υπάρχουν φτηνές εκπομπές life style.
Τότε το ποδόσφαιρο ήταν το όποιο του λαού. Τώρα ο πόνο της κυρά Γιώργαινας που την απατά ο άντρας της με την κουμπάρα είναι αρκετός.
Τότε υπήρχαν μονόλογοι ανδρεικέλων δήθεν πολιτικών. Τώρα υπάρχουν μονόλογοι πρώην θεατράνθρωπων που άλλοτε λένε αυτό που θέλαμε να πούμε και άλλοτε αυτό που θέλουν αυτοί και εμείς το «χάφτουμε»…Συμβάλλουν όμως στο τηλεοπτικό “group therapy” που επιβάλλουν τα κανάλια για να μην εκφράσουμε ποτέ το δίκιο μας…
Είναι μία χούντα των media που μέσω αυτής διοικούν οι λίγοι «νταβατζήδες» που κάνεις δεν μπορεί να τους βάλει χέρι γιατί ελέγχουν τα πάντα…
Ευτυχώς για έναν υποχόνδριο σαν εμένα υπάρχει και αυτό το blog και εκτονώνω τα πάθη μου…

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2007

Το πολυτεχνείο ζει ???




Ναι αλλά πού είναι τελικά…???
Ζει ανάμεσα στους κουκουλοφόρους ???
Ζει ανάμεσα στους εκπροσώπους της ΓΕΣΕΕ???
Ζει ανάμεσα στους οπαδούς του ΠΑΜΕ???
Πού είναι τελικά αυτό το πολυτεχνείο ???. Εγώ ένα ξέρω το πολυτεχνείο ήταν ένα κίνημα μία αρχή. Εκπλήρωσε το σκοπό του, τελείωσε.
Είναι κακό να κυνηγάμε «φαντάσματα».
Είναι καλό να θυμόμαστε ήρωες. Αλλά μόνο μέχρι εκεί.
Ζούμε όμως στην εποχή της αντιγραφής του παρελθόντος, στην εποχή της κόπιας.

Κατι καινούριο με τις ίδιες αξίες υπάρχει άραγε???
Όσο για την πορεία και τα λοιπά …
Σε λίγο θα δούμε και τον Καρατζαφέρη στην πορεία και δε θα μας κάνει εντύπωση…
Άντε να παραγγείλουμε καμιά πίτσα …
Έχει «ματς» αύριο έξω από την θεολογική στην Θεσσαλονίκη…

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007

Γιατί μπαμπα...;

Δεν είχα σκοπό να γράψω τίποτε σήμερα αλλά εχθές διάβασα ένα πολύ όμορφο post και δεν θα μπορούσα να το αφήσω ασχολίαστο. Ένας internet-ικος γνωστός μου που συνηθίζω να διαβάζω στο σύντομο χρονικό διάστημα που ασχολούμαι με το σπορ … Έγραψε κάτι πολύ όμορφο για τα παιδιά του.
Βλέποντας αυτές τις φατσούλες στις φωτογραφίες που έβαλε, καταλαβαίνεις πολλά από αυτά που ασχολούμαστε καθημερινά είναι περιττά και μικρά.

Μόλις τελείωσα το διάβασμα σκέφτηκα τη δική μου θέση και κατάσταση και ξαφνικά κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά…Τι γράφουμε όλη μέρα… Τι διαβάζουμε…Κάπου έχουμε χάσει τη μπάλα. Έχουμε χάσει το σκοπό μας.
Ποια είναι η βάση της σκέψης μας …Ποια η αιτία που ασχολούμαστε με όλα αυτά. Η νίκη του ΠΑΣΟΚ; Η πτώση της δεξιάς; Η νίκη του Γιώργου ή του Βαγγέλη;.
Ή μήπως να εξασφαλίσουμε σ’ αυτές τις φατσούλες ένα καλύτερο μέλλον, καλύτερη παιδεία, σιγουριά ότι θα βρούνε δουλειά και θα ζήσουν καλά, θα έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν στα παιδιά τους αυτό που αποτύχαμε οι προηγούμενες γενιές : Ένα κομμάτι γής που να φυτρώνει αγριάδα δίπλα σε ένα δέντρο, μακριά από αυτοκίνητα και νέφος. Θα κάνουν παιδιά και δεν θα σκέφτονται πώς θα τα μεγαλώσουν και αν τους φτάνουν τα λεφτά.
Αυτά και άλλα πολλά δεν είναι η πραγματική βάση;.
Γιατί λοιπόν η διαφορά και η πόλωση.
Γιατί η δεξιά, η αριστερά, ο Χ και ο Υ;.
Κάποια στιγμή όλοι ξεκινήσαμε από την ίδια αφετηρία αλλά ο δρόμος είναι τόσο μακρύς που ο καθένας μας διάλεξε διαφορετικό μονοπάτι. Η αφετηρία όμως είναι η ίδια και ο στόχος κοινός!. Γιατί να μην συνδυαστούμε μία φορά, έστω και εμείς που έχουμε «διπλανά» μονοπάτια. Σημασία έχει το πώς θα λέγεσαι τελικά ή το τι κάνεις.
Ποτέ να μη ξεχνάτε τη βάση σας. Το πότε και από πού ξεκινάτε. Γιατί μόνο έτσι θα εκτιμάτε την πορεία σας και θα σέβεστε τους άλλους.
Η ποιο όμορφη, ευθεία, καυστική ερώτηση είναι αυτή που ξεκινάει με το «Γιατί μπαμπά (ή μαμά)….» ενός πιτσιρικά που ακόμη έχει το προνόμιο να σκέφτεται ευθεία και καθαρά όχι σαν εμένα. Αν με αξιώσει ο θεός (αν υπάρχει…) θα το ακούσω και εγώ…
Με χαμόγελο
και δύο λόγους (να μωρά του exarchiotis) παραπάνω να προσπαθήσω πιο πολύ.

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2007

Παπανδρέου Vs Βενιζέλος = Νικητής ΝΔ!!!

Διάβασα τις δηλώσεις του Ε. Βενιζέλου στο http://evenizelos.blogspot.com/ και εκεί που στάθηκα ποιο πολύ είναι φυσικά στην δήλωση του περί ρεύματος στο ΠαΣοΚ. Η δήλωση είχε ως εξής
«Συγκροτήθηκε ένα μεγάλο, δυναμικό, ριζοσπαστικό, αισιόδοξο ρεύμα. Νιώθω πραγματικά μεγάλη τιμή και μεγάλη ευθύνη, γιατί ένα τέτοιο ρεύμα εκφράζεται μέσα από την υποψηφιότητά μου».
Δεκτό κύριε Βενιζέλε μας… Υπάρχει μία τάση στο κίνημα που διαφωνεί με την ακολουθούμενη έως τώρα γραμμή… Αλλά εσείς την εκφράζετε; Πως είστε τόσο σίγουρος. Εγώ πάλι δεν το πιστεύω. Έχω την εντύπωση ότι κάτι πάει να κουκουλωθεί εδώ. Δεν πιστεύω ότι η τάση αυτή εκφράζεται από εσάς. Απλά δεν υπάρχει κάτι καλύτερο προς το παρόν γι’ αυτούς που είναι αντίθετοι με την έως τώρα ακολουθούμενη πολιτική. Διάλεξε δηλαδή ο κόσμος το λιγότερο κακό.
Δήλωσε φυσικά παρακάτω ότι
«Αντίπαλός μας ήταν και είναι η συντήρηση, η Δεξιά και η κυβέρνησή της. Όλοι όσοι μετείχαμε στην σημερινή διαδικασία, έχουμε έναν κοινό στόχο: Τη νίκη του ΠΑΣΟΚ. Γι' αυτή την νίκη, θ' αγωνιστούμε όλοι μαζί
Άντε καλά σε πιστέψαμε τώρα… Δε «παίζεις» για αριστερός ρε Βαγγέλη μη το παλεύεις. Όταν βγαίνεις και λες ότι εγώ θα νικήσω τον Καραμανλή δεν είσαι αριστερός… Είσαι μάνατζερ. Η αριστερά δε θέλει μάνατζερ, θέλει αρχηγό.
Ο Γ. Παπανδρέου τουλάχιστον δεν είπε ότι θα κερδίσει… και να το έλεγε ποιος θα τον πίστευε… Πέραν τούτου όμως, πρέπει να δει καλά τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας. Έχει απέναντι του ένα μεγάλο ποσοστό εν δυνάμει ψηφοφόρων του ΠαΣοΚ που είναι δυσαρεστημένοι με την γραμμή που ακολουθείται. Θα πρέπει λοιπόν να δει το γιατί της όλης υπόθεσης και όχι το ποιος. Ελπίζω πως θα το κάνει. Αν όχι τότε στις άλλες εκλογές θα μαλώνουμε με το ΣΥΡΙΖΑ… και η δεξιά θα κάνει πάρτι!.
Η Ν. Δημοκρατία τώρα ξεκινάει το χορό στο «πτώμα» της αξιωματικής αντιπολίτευσης… Βάζει θέμα το άρθρο 16 ξέροντας ότι αυτό θα προκαλέσει αναταραχή στο ΠαΣοΚ που δεν έχει σαφή θέση (και σε αυτό το θέμα). Το γλέντι άρχισε και ο Κωστάκης το μόνο που χρειάζεται να κάνει, είναι να αναδεικνύει θέματα στα οποία οι δύο κυρίως υποψήφιοι έχουν αντίθετες γνώμες. Ξέρουν ότι αυτό θα προκαλέσει πόλωση και αναταραχή.

Εγώ λέω να βλέπουμε να μαθαίνουμε … Οι τύποι δε παίζονται μας κάνουν ότι θέλουν.

Αν καταφέρουμε να δούμε έξω από τα στενά κομματικά μας συμφέροντα θα παρατηρήσουμε ότι από αυτές τις εκλογές κέρδισε η δεξιά γιατί βρήκε μερικές δεκάδες θέματα που θα μπορούσαν να διασπάσουν (τουλάχιστον σε επίπεδο κορυφαίων στελεχών) το ΠαΣοΚ.
Άντε τώρα Γιωργάκη να σε δω πως τα πας και με φουρτούνα …

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2007

Mία στο καρφί και μία στο πέταλο



Επειδή μία στο καρφί και μία στο πέταλο είναι κακό πράγμα και συμπέρασμα δε βγαίνει πρέπει και εγώ να πάρω επιτέλους θέση για το τι ψήφισα τελικά. Να πω και εγώ δηλαδή τι υποστήριξα και γιατί. Με χαρά παρατήρησα ότι όλοι αυτοί που κατά καιρούς διαβάζω υποστήριζαν με επιχειρήματα τους υποψήφιους αρχηγούς τους και πραγματικά με βοήθησαν στην διαδικασία να διαλέξω και εγώ.
Ξεκινάω λοιπών.
Γιώργος Παπανδρέου
Λίγος, ανεπαρκής καπετάνιος, αδύναμος να αντισταθεί ακόμη και στην ειρωνεία του αντιπάλου του, ασταθές ύφος, δεν ενέπνευσε ποτέ εμπιστοσύνη στη βάση (πέρα από το όνομα).
Παρ’ όλα αυτά οραματιστής και έμπειρος πολιτικός που αν … διορίζονταν ποτέ πρωθυπουργός θα έκανα σοβαρές τομές και αλλαγές (πρέπει όμως να εκλεγεί πρώτα …)
Βαγγέλης Βενιζέλος
Έδωσε από την αρχή του στίγμα του επιθετικού πολιτικού. «Άλογο» κούρσας που κερδίζει κάθε αδυναμία του αντιπάλου του αλλά… ατίθασο!. Ένα ποτηράκι καφέ ήταν ικανό να προεξοφλήσει κάτι που δεν ελέγχει αυτός : Το ποιος θα είναι αρχηγός! Στον ιδιωτικό τομέα θα τον ήθελα μαζί μου, όχι στο ίδιο πόστο (θα μου έπαιρνε τη θέση). Εδώ όμως μιλάμε για πολιτική όχι για εταιρία. Δεν έπεισε για αριστερός.
Από την άλλη ικανός να διοικήσει. Τον κατέχει μία τρομερή ευφράδεια λόγου που θα έκανε τον Κώστα Κωστάκη …
Αν θα ψήφιζα κάποιον αυτός θα ήταν ο Βαγγέλης Παπανδρέου. Ένα μέρος ο καθένας από αυτά που σχηματίζουν ένα ηγέτη αλλά όχι και τα δύο μαζί.
Το έριξα και εγώ στον Σκανδαλίδη γιατί τουλάχιστον αν και με μηδενικές πιθανότητες εκλογής είναι ο μόνος που με έπεισε ότι θα είναι 100% μαζί με τους υπόλοιπους την άλλη μέρα.
Θα περιμένουμε μάλλον ακόμη για να δούμε έναν καινούριο ηγέτη. Όχι έναν Αντρέα Παπανδρέου αλλά έναν νέο πραγματικό ηγέτη που δε θα μοιάζει με κανέναν. Γιατί ηγέτης δεν είναι αντίγραφο, απομίμηση ή υποκατάστατο. Ηγέτης είναι η αρρώστια των αντιπάλων που δεν έχουν τα αντισώματα να αμυνθούν δεν έχουν το εμβόλιο…
Γι’ αυτό λέω ότι ο ηγέτης γίνεται ΔΕΝ γεννιέται.

Πάλι μου ρε συ Γιώργο…



Όλα καλά κάναμε εκλογές, ήρθε πολύς κόσμος, η διαδικασία πήγε μάλλον καλά και βγάλαμε και αρχηγό με μεγάλο ποσοστό! Είναι αδιαμφισβήτητος και έχει πλέον όλη την ευθύνη πάνω του. Βγήκε λοιπόν το βράδυ και έκανα τις δηλώσεις του. Ωραίες, ενωτικές, με όραμα και στο τέλος …. Νααατα μας… «Θα πάρω τις αποφάσεις ΜΟΥ….». Γιατί πάλι σε Γιωργάρα ΜΟΥ; Αφού δεν σου βγαίνει ρε παλικάρι μου, δεν σε παίρνει πως το λένε γιατί το κάνεις. Όλα ενωτικά όλα συλλογικά αλλά αποφάσεις εσύ πάλι, δε ρωτάς κανένα πάλι; Ή ρωτάς πάλι τους ίδιους.
Είπα σ’ αυτό το Post να γράφω τις αλήθειες που πιστεύω και αυτό κάνω. Κύριε Γιώργο (και όχι ΓΑΠ …) είστε ο καπετάνιος σε ένα πλοίο με μεγάλη ιστορία και παρελθόν. Χρειάζεστε βοήθεια από ανθρώπους που έχουν την δυνατότητα να το κάνουν. Αν αποφασίσετε πάλι να τα κάνετε όλα μόνος σας, πάλι λάθη θα κάνετε. Γιατί μπορεί να έχετε την γνώση, μπορεί να είστε ο αρχηγός, αλλά εκλεχθήκατε δεν διοριστήκατε, και μαζί με εσάς και άλλοι κρίθηκαν και ψηφίστηκαν. Καλό αυτό που αναφέρετε περί συλλογικής διακυβέρνησης, αλλά σε όλα τα στάδια της όχι μόνο εκεί που φαίνετε να σας βολεύει. Αφήστε λοιπόν τα μου και συνεργαστείτε με όλους.
Ήπαμε αρχηγός ναι αλλά όχι και στην ασυλία... αυτά περάσανε...

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2007

Τα δεδομένα και δεδομένοι

Πέρασαν και οι εκλογές του ΠΑΣΟΚ πέρασαν και οι βουλευτικές όσοι τρέξαμε – τρέξαμε. Όσοι κερδίσανε - κερδίσανε τώρα τα κεφάλια μέσα…
Ή μήπως όχι. Γιατί το να πάρεις τις βουλευτικές εκλογές έχει καλώς … το να πάρεις την προεδρία του ΠΑΣΟΚ τι «καλώς» έχει. Την ώρα που το γράφω δεν ξέρω αποτελέσματα ακόμη οπότε θα υποθέσω κάποια πράγματα…
Να σας πούμε λοιπόν… ότι αύριο θα πανηγυρίσουν κάποιοι έχω αναφερθεί σε αυτούς σε προηγούμενο post μου. Τα δεδομένα όμως είναι τα εξής: το ΠΑΣΟΚ είναι αντιπολίτευση το επαναλαμβάνω ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΠΟΛΊΤΕΥΣΗ!!!.
Σε εσάς που χαίρεστε το λέω δεν κυβερνάτε τίποτε. Γιατί τα δεδομένα είναι διαφορετικά!
Πέρα λοιπόν από τα δεδομένα που είναι σκληρά και τσούζουνε και εμένα (ΠΑΣΟΚΟΣ γαρ) υπάρχουν και δεδομένοι. Αυτούς του ξέρετε;;;
Όχι δεν είναι ελιν ή νεφελιμ που λέει ο τρελάρας ο Λιακόπουλος (αλλά έχει γίνει πλούσιος με τις βλακείες αυτές), είναι όλοι αυτοί που θεωρούνται σίγουροι ψήφοι. Είναι αυτούς που λέω εγώ μουτζαχεντίν του ενός ή του άλλου. Είναι κάτι σαν να λέμε «αυτοματάκια» που κάνουν κάτι μόνο αν λάβουν εντολή. Φυσικά δεν νομίζω να παραδεχτεί κανείς ότι είναι κάτι τέτοιο.
Οι δεδομένοι λοιπών έχουν την μανία και ξεχνούν τα δεδομένα ή μάλλον να αδιαφορούν για αυτά. Δεν έχουν καμία διάθεση να κρίνουν τις επιλογές τους και τους ανθρώπους που υποστηρίζουν γιατί απλά θα τους στήριζαν ακόμη και αν αυτοί πάθαιναν εγκεφαλικό (βλέπε δεξιά και Έβερτ…). Αποτελούν τους κλασσικούς κλακαδόρους και υβριστές, με άλλα λόγια την γραμμή κρούσης του εκάστοτε φιλόδοξου βουλευτή ή υποψήφιου αρχηγού. Να μη σας κουράζω άλλο με το προφίλ ξέρετε ποιους εννοώ.
Τέτοιους δεν χρειαζόμαστε πουθενά. Χρειαζόμαστε ανθρώπους που να κρίνουν και να συγκρίνουν. Να είναι άξιοι αντίπαλοι σε μία συζήτηση. Γιατί το να συμφωνούν όλοι είναι αδύνατο και το οδηγεί είτε η άγνοια είτε ο φόβος. Όπου υπάρχει δημοκρατία αυτά τα δύο δεν έχουν θέση.

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2007

Προτάσεις για την παιδεία γιατι ...ετσι μου αρέσει



Ίσως το θέμα της παιδείας να αποτελεί ένα από τα ποιο πολυσυζητημένα θέματα της εποχής μας. Παρά το γεγονός όμως αυτό προσωπικά πιστεύω ότι η ουσία παραμένει ακόμη ανέγγιχτη. Γνωματεύσεις υπάρχουν πολλές μα ο… ασθενής δεν έχει βρει ακόμη την θεραπεία του. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι το γεγονός ότι πάντοτε η κεντρική εξουσία είναι μακριά από το πρόβλημα. Μην έχοντας λοιπόν τον έλεγχο το σύστημα παράκμασε και έφτασε μάλλον σε σημείο να μην υφίσταται πλέον.
Όπως λοιπόν γίνεται στα προηγμένα κράτη η παιδεία αποτελεί ένα άκρως αποκεντρωμένο θεσμό που ελέγχετε από τις τοπικές κοινωνίες – δήμους. Ίσως αυτό αποτελεί την καλύτερη λύση και για εμάς. Ποιος ξέρει καλύτερα από τις τοπικές κοινωνίες τις ανάγκες ενός σχολείου ή ενός συγκροτήματος σχολείων από την τοπική δημοτική αρχή.
Η διαχείριση των οικονομικών για παράδειγμα είναι αρμοδιότητα των σχολικών επιτροπών. Επίσης η γενικότερη εύρυθμη λειτουργία του σχολείου αποτελεί αρμοδιότητα του συμβουλίου γονέων και κηδεμόνων. Ακόμη ποιος καταλληλότερος από την ίδια τοπική κοινωνία για την κρίση και επιλογή των δασκάλων και καθηγητών ενός σχολείου. Τέλος οι κτηριακές ανάγκες αποτελούν και αυτές ένα κομμάτι του συνόλου που πρέπει να ελέγχεται από την ευρύτερη τοπική αυτοδιοίκηση. Η λειτουργία των Καποδιστριακών δήμων που μπορούν πλέον να διαχειρίζονται περισσότερα χρήματα είναι μια πολύ καλή «μαγιά» για το παραπάνω.
Κλείνοντας την ενότητα αυτή της υποδομής, δηλαδή των σχολείων σε υλικοτεχνική υποδομή και προσωπικό, πιστεύω ότι αυτό που πρέπει να κάνει το κεντρικό κράτος είναι να αποκεντρώσει ριζικά τα θέματα διαχείρισης των υποδομών των σχολείων. Να δώσει επίσης υποχρεωτικό χαρακτήρα στην λειτουργία του συμβουλίου γονέων και κηδεμόνων με διοικητικό συμβούλιο που θα εκλέγεται και δεν θα διορίζεται. Επίσης πρέπει ο ροή των κονδυλίων να κατευθύνεται απ’ ευθείας στους δήμους και όχι μέσω ενδιαμέσων σταθμών όπως γίνεται μέχρι τώρα.
Όσον αφορά την διδακτέα ύλη, αυτή πρέπει να αποδεσμευτεί από ένα και μόνο βιβλίο. Ο μαθητής πρέπει να αλληλεπιδρά με την γνώση να ψάχνει για διαφορετικές πηγές και αποκτά έτσι κριτική ικανότητα. Η παπαγαλία καταργήθηκε αλλά παρόλα αυτά υπάρχει μόνο ένα βιβλίο που αποτελεί την διδακτέα ύλη. Γι’ αυτό υπάρχουν και τα φροντιστήρια… γιατί υπάρχει ένα βιβλίο για κάθε μάθημα.
Αν όμως υπήρχε σχολική βιβλιοθήκη (υποδομές) ικανή να υποστηρίξει τους μαθητές στον τομέα αυτό, και το μάθημα θα γινόταν υπό την μορφή εργασιών από πηγές που ο κάθε μαθητής θα επέλεγε. ‘Έτσι το φροντιστήριο, αν μη τι άλλο… θα είχε μικρότερο ρόλο. Καταλήγοντας, πιστεύω ότι η εκμάθηση μετά από την πέμπτη – έκτη δημοτικού θα έπρεπε να γίνεται υπό την μορφή εργασιών. Με την προϋπόθεση βέβαια ότι οι μαθητές έχουν την καλύτερη δυνατή πρόσβαση σε πληροφορίες και γνωστικές πηγές που χρειάζονται.
Το κεντρικό κράτος θα μπορούσε να είναι αυτό που θα δίνει το γενικό ύφος των παρερχόμενων θεμάτων των εργασιών χωρίς να επεμβαίνει περεταίρω στην αξιολόγησή τους, αρμοδιότητα των καθηγητών φυσικά. Επίσης σημαντικός ο ρόλος του στο να παρέχει το οικονομικό υπόβαθρο στην ανάπτυξη των τοπικών βιβλιοθηκών αλλά και την παροχή της πληροφορίας και με άλλα μέσα ηλεκτρονικά ή μη.
Η είσοδος των μαθητών στα πανεπιστήμια να γίνετε βάση της συνολικής τους απόδοσης στα χρόνια του γυμνασίου και του λυκείου. Η απόδοση αυτή θα κρίνεται και από την απόδοσή τους στις εργασίες αλλά και στην κατά περιόδους αξιολόγηση των εργασιών από ελεγκτές του υπουργείου.
Εν κατακλείδι πιστεύω ότι αυτό που μπορεί να σώσει πραγματικά την παιδεία είναι η αποκέντρωση και η απεξάρτηση από την καθεστωτική διδαχή ενός και μόνο βιβλίου, μίας και μόνο άποψης που μπορεί είναι πιστεύω ο λόγος ύπαρξης των «παράσιτων» που ακούν στο όνομα φροντιστήρια.
Στο παρόν άρθρο (που είναι πραγματικά μεγάλο και μάλλον κουραστικό) δεν αναφέρθηκα στον τρόπο ελέγχου των δασκάλων και καθηγητών. Αν μου δοθεί η ευκαιρία θα το κάνω αργότερα.

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2007

Ζωνιανά for ever!!!

Ζονιανά for ever!!!

Στο σπίτι της Lara Croft-αινας τα καταδρόμια, τα μαχίμια των 670 ευρό το μήνα έκαναν μια κινηματογραφική έφοδο!!!!. Πιάσανε …με σειρά κυριότητας
1. Ένα μαχαίρι Κρητικό
2. Ένα μαχαίρι για φασολάκια
3. Μια πλαστική αποκριάτικη χειροβομβίδα
4. Ένα νεροπίστολο
5. Μία μερίδα παστίτσιο
6. Μία μερίδα χοχλιούς μπουμπουριστούς
Επίσης κατασχέθηκαν :
Ο βασιλικός (μαζί με την γλάστρα) της γιώργαινας του Σίφακα
Ένα σακουλάκι καναβούρι
Για το τελευταίο η καρδερίνα που το έτρωγε δήλωσε ότι ήταν για προσωπική της χρήση και ανακρίνεται στην ΓΑΔΑ μετά από μεταφορά αστραπή από Κρήτη.

Καλά ρε απίστευτοι … πως τα κάνατε έτσι …
Βγαίνετε μία ημέρα πριν και λέτε: «Ναι γεια σας, καλέ τι κάνετε; Αύριο θα έρθουμε να σας συλλάβουμε» !!!! Είστε σοβαροί ρε.
Καταρρακώνετε το κύρος της αστυνομίας για να κάνετε επικοινωνιακά κολπάκια.
Όσο για τα μπατσάκια … και εμένα αν μου δίνανε ψίχουλα κάθε μήνα σιγά μην πήγαινα να σκοτωθώ και κανένα μ….

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2007

Ικας και ποιος είναι αυτός ο Ικας

Και ‘γω γιατί τον πληρώνω, πότε θα αρρωστήσω εγώ…(Χατζηχρήστος)
Κάπως έτσι το είπε ο Ζήκος στον μπακαλόγατο και από τότε μέχρι τώρα αν και έχουν αλλάξει πολλά ο … ΙΚΑς παραμένει εκεί.
Για πόσο όμως.
Όλοι μιλάνε για χρεωμένα ταμεία και τρύπες, σκάνδαλα και άλλα τέτοια αλλά και καμία λύση δεν δίνουν. Ο λόγος κατά την γνώμη μου είναι απλός : Η απαξίωση του ταμείου η υποβάθμισή του έτσι ώστε να καταφέρουν κάποια στιγμή να το καταργήσουν. Όλοι ασχολούνται με το πότε θα βγουν στην σύνταξη του ΙΚΑ και πόσα θα παίρνουν … ασχολήθηκε κανείς με το γεγονός ότι αν το ταμείο δεν υπήρχε έστω και αυτή η ελάχιστη κάλυψη (ιατροφαρμακευτική) δεν θα υπήρχε;.
Έκανα πρακτική στην Ολλανδία και κάποια στιγμή χτύπησα τα πλευρά μου…
Ξέρετε ότι περίμενα με σπασμένο πλευρό στο διάδρομο μόνο και μόνο για να δουν αν έχω ασφάλεια;
Αν δεν είχα … τι θα γίνονταν.
Εδώ έχουμε χίλια στραβά αλλά τουλάχιστον όποιος πονάει βρίσκει και κανένα εφημερεύον και τον μαζεύουν. Όλο το κόλπο είναι η κατάργηση των ταμείων με σκοπό να μπουν για άλλη μία φορά οι τράπεζες στο παιχνίδι με τα διάφορα συνταξιοδοτικά που δειλά δειλά εμφανίζουν. Είναι μία συνεχής διαχρονική υπερκομματική προσπάθεια να καταστρέψουν έστω και αυτό το ελάχιστο που αυτά τα ταμεία προσφέρουν.

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2007

Οι καταλήψεις και ο.. Φυρερ

Μπήκε ο χειμώνας και άρχισαν οι καταλήψεις...
Άντε πάλι από την αρχή θα μου πεις Όλοι νομίζουν ότι το πρόβλημα είναι το άρθρο 16. Ναι δεν αμφιβάλω ... είναι πρόβλημα αλλά μήπως είδε κανείς κανένα από τα αιτήματα που έπονται του άρθρου 16;
Μίλησε κανείς για 35 παιδιά ανά τάξη;;; Μίλησε κανείς για ταβάνια που στάζουν; Για σχολεία τρόγλες.
Σήμερα σε ένα σχολείο στη Θεσσαλονίκη έγινε σαματάς ... Διευθυντής κράτησε τις πόρτες ανοιχτές με το ζόρι, και από ότι άκουσα οι μαθητές ήχον πάρει την απόφαση μετά από ενυπόγραφη ψηφοφορία.
Το γέλιο είχε η αστυνομία, που ζήτησε την επιβεβαίωση του γνησίου της υπογραφής των παιδιών (σωστοοοο...).
Μπορεί και να είχε δίκιο η μπατσαρία... δε ξέρεις.
Αλλά ο διευθυντής βγήκε στο ραδιόφωνο (ράδιο Θεσσαλονίκη 94.5) και αποκαλούσε το σχολείο "Σχολείο μου" , "Το δικό μου σχολείο" κτλπ
Μεγάλεεεε δεν είναι δικό σου ...
Ει ναι δικό μας ...
Και εσύ υπάλληλός μου που σε πληρώνω για να κάνεις τη δουλειά ...
Το έπιασες ή είναι πολύ βαθύ για σένα...
Άντε τώρα πάνε να δώσεις κάνα χέρι ξύλο στη γυναικούλα σου για τι για τέτοιο σε κόβω.

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2007

Παρελάσεις ...

Μίνα σε γάμο ρίχνονται; μήνα σε χαροκόπι;
Μηδέ σε γάμο ρίχνονται μηδέ σε χαροκόπι !!!!
Ο Αλαβάνος κάνει πόλεμο με τον Καρατζαφέρη.

Από τη μία οι φασίστες (χουντο-βασιλο-εθνικοφρονο-ορθόδοξοι) και από την άλλη κάποιος αξύριστος καίει την σημαία. Ρε τι γίνετε εδώ πουλήσαμε στους φασίστες τα εθνικά μας δικαιώματα και την ελευθερία του λόγου στους αξύριστους.
Ντρεπόμαστε να πούμε ότι η Μακεδονία είναι Ελληνική γιατί θα μας πουν φασίστες. Βλέπουμε τη σημαία να καίγεται και το θεωρούμε τρόπο έκφρασης!!!
Από την άλλη αφήνουμε τον Άνθιμο Θεσσαλονίκης να εκμεταλλεύεται τα εθνικά θέματα (ως γνήσιο φασιστόμουτρο) για να σπρώξει τις γιαγιάδες στην άκρα δεξιά.
Δεν πάμε καλά λέω εγώ.
Μας πήρε ο ύπνος εδώ και καιρό.
Πουλάμε τα εθνικά μας δίκαια στους φασίστες και το παίζουμε ψεφτο-διανοούμενοι.
Τα εθνικά μας κεκτημένα δεν έχουν χρώμα και παράταξη καταφέραμε όμως να τα ξεπουλήσουμε σε λαμόγια παπάδες και αξύριστους.
Ναι η παρέλαση είναι ένα είδος στρατικοποίησης της νεολαίας αλλά βρείτε ένα τρόπο να τιμάμε τους νεκρούς μας και την Ιστορία.
Επιτέλους αυτή η στείρα πολιτική πρέπει να σταματήσει.

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2007

Τρία πουλάκια κάθονταν

Και ενώ οι Πασόκοι παίζουμε την κολοκυθιά τα Δεξιά πονηρά παιδάκια ετοιμάζουν κλήμα εκλογών. Άντε να σας πω ένα σενάριο.
Η κατάσταση γίνετε στην κυβέρνηση αφόρητη … Ο Κωστάκης δεν μπορεί να κυβερνήσει γιατί τα φιλαράκια του κάνουν ζαβολιές…
«Αααα δεν πάει άλλο!!!!.» Φωνάζει.
Πετάει το τηλεκοντρόλ κάτω, σβήνει το DVD και προκηρύσσει εκλογές.
Και τώρα !!!
Οι Πασόκοι να μη ξέρουμε που είναι η μπάλα. Χωρίς αρχηγό (αν το κάνει τώρα σύντομα) ή με αρχηγό που είναι έτοιμος να κάνει διαγραφές (αλλά coza nostra κατάσταση), με τον κόσμο απογοητευμένο να κυλάει σιγά - σιγά προς τα αριστερά επιλέγοντας είτε τον συνασπισμό είτε το στείρο και ανοργασμικό ΚΚΕ.
Χαριστική βολή. Τελείωσε το κέντρο στην Ελλάδα that’s all, The End, finito, Vec, Fin κτλπ
Και θα βγεί πάλι ο Κωστάκης, με πλήρη και άνετη αυτοδυναμία (αφού όλοι αυτοί που τώρα δήθεν γκρινιάζουν επιστρέψουν) και θα συνεχίζουν να πανηγυρίζουν κάτι Χαλκιδικιώτες ξενοδόχοι που επί χούντας έχτισαν τον Αιγιαλό. Για να μην πω τίποτε για τη μονή Βατοπεδίου και με αφορίσουν (η γάτα μου θα σκάσει από το κλάμα). Batopedi real estate.
Για άλλη μία φορά πιστεύω ότι η κεντροαριστερά βαράει στο «γάμο του καραγκιόζη» με κύριο εκφραστή της λογικής αυτής το ΠΑΣΟΚ.
Θα μας πιάσουν πάλι στον ύπνο…ξυπνάτε και ενωθείτε γιατί το πρόβλημα δεν είναι τα κιλά του αρχηγού είναι το ασφαλιστικό, το ΦΠΑ, το άρθρο 16, τα ομόλογα, οι υποκλοπές, οι φωτιές στην Πελοπόννησο και άλλα πολλά.

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2007

χωρίς τίτλο

Σαπουνόπερα

Κορυφαίο ! Μοναδικό ! Ασύλληπτο !. Το ΠΑΣΟΚ έγινε serial !
Ξεπεράσαμε ακόμη και τα αμερικανάκια!!. Μα τέτοια πρωτοτυπία πια. Εγώ προτείνω από αύριο να έχουμε και βραζιλιάνικη μεταγλώττιση στις δηλώσεις και να παράθυρα θα πουλήσει καλά.
Από casting ???! δεν παίζονται Χουάνα η… παρθένα (Γιωργάκης τον βίασαν αλλά δε το κατάλαβε ακόμη), Ραμόν (Βαγγελάκης είναι βιαστής αλλά δεν το κατάλαβε ακόμη), Εσμεραλδα (Κωστάκης η… κουτσομπόλα υπηρέτρια).
Μόνο που εμείς έχουμε μείνει απ’ έξω. Η βάση δεν συμμετέχει. Τα βλέπουμε όλα αυτά και ντρεπόμαστε … Μην απομακρύνεστε ΠΑΣΟΚΙΑ !!! πηγαίνετε πίσω στις τοπικές και φτιάξτε ξανά απ’ την αρχή αυτό που χάλασαν και χαλάνε οι στελεχάρες… Το κόμμα μπορεί να ανήκει κάπου το κίνημα ΟΧΙ το κίνημα είναι λαού δεν είναι του γιού ή του χοντρού….

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2007

Aχχ πληγωμένα ΠΑΣΟΚΙΑ …

Τι ήταν αυτό που πάθανε και εγώ δηλαδή γιατί… κακά τα ψέματα και εγώ Πασόκος είμαι (ή ήμουν).
‘Η μήπως όχι… Λέτε να κάνω λάθος;;;;…
Τελικά τι είναι το να ανήκεις ιδεολογικά σε ένα χώρο ;…
Σημαίνει απόλυτα ότι πρέπει να ανήκεις σε ένα κόμμα; Και αν αυτό το κόμμα δεν σε εκφράζει τι πρέπει να κάνεις; Να συνεχίσεις να είσαι εκεί;;;
Όπως έγραψα και την άλλη φορά να πας να τους τα χώσεις και παλέψεις έτσι ώστε να κάνεις τα πράγματα καλύτερα. Αλλά πριν από αυτό πρέπει να σκεφτείς τελικά τι πρέπει να τους πεις. Εγώ λοιπών αποφάσισα και θα σας το πω με λίγα λόγια.
Θυμάστε τον Μαυρογιαλούρο με τους κομματάρχες;;; Έτσι έχει γίνει το ΠΑΣΟΚ.
Έχει ντόπιους πολέμαρχους που παίρνουν οδηγίες από βαρόνους – βουλευτές που βάζουν το κουλό χεράκι τους ακόμη και στην τοπική αυτοδιοίκηση προσπαθώντας να ελέγχουν τους Δημάρχους που για αυτούς είναι οι κότες με τους ψήφους για τις εκλογές.
Ακουστά τα κατορθώματα του Μαγκριώτη στις Συκιές που προσπάθησε να τα βάλει με το Δανηιλίδη, δήμαρχο Συκεών (και έφαγε μία παπ… στις Δημοτικές εκλογές). Μέσω φυσικά 2- 3 δημοτικών συμβούλων – λαμόγια του βουλευτάκου. Ο λόγος … ήθελε να βάλει χέρι στα ψηφουλάκια του δήμου. Ο Βενιζέλος φυσικά μέσω του δικού του … λαμόγιου προσπάθησε κάτι να κάνει αλλά είναι έξυπνος και έκανε πίσω.
Αλλά το μεγαλύτερο γέλιο το έχουν τα λαμόγια. Αυτοί νομίζουν ότι κάτι είναι. Παρατρεχάμενοι είστε ρεεεε!!!! Πάρτε το χαμπάρι.
Αυτοί οι ρόλος τους είναι να κάνουν το απαραίτητο «παιδομάζωμα»΄κάθε φορά που υπάρχει εκδήλωση του εκάστοτε βαρόνου και όταν έχει εκλογές να μαζεύουν ψήφους όχι για το κόμμα ή για την πολιτική αλλά για τον εκάστοτε βαρόνο.
Δε μου λέτε ;;; με το κεφάλι σας πληρώνουν ή μήπως το κάνετε τσάμπα.
Χαρακτηριστική ατάκα λαμόγιου του ΠΑΣΟΚ «δεν ξέρω για εσάς εμείς κερδίσαμε…», βγήκε ο βουλευτάκος για τον οποίο έτρεχε και ας έχασε το κόμμα που υποστήριζε. Αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ;;; Αυτό είναι η ιδεολογία του κέντρου;;; Αν είναι έτσι τότε εγώ δεν ανήκω σ’ αυτό.

Συγνώμη κύριοι
Είμαι δημοκράτης, κεντρώος και σοσιαλιστής όχι πασόκος

Παρασκευή 31 Αυγούστου 2007

ΞΥΠΝΑΤΕ ΡΕΕΕ σας πήρε ο ύπνος !!!!

ΞΥΠΝΑΤΕ ΡΕΕΕ

Εεεε ξυπνάτε ρεεεεε
Θα μας πάρουν φαλάγγι. Όλοι γκρινιάζετε και κλαίγεστε για τους πολιτικούς και τι έγινε πάλι αυτούς θα βγάλουμε. Αντί να το ρίξετε στους «γιαλατζί εργολάβους επαναστάσεων» (ΚΚΕ) πάντε στο κόμμα που «το ρίξατε» την τελευταία φορά και αλλάξτε τα πράγματα κάντε κάτι. Εγώ ανήκω σε έναν συγκεκριμένο πολιτικό χώρο και παλεύω να τον κάνω καλύτερο. Αντί να φωνάζετε για τους πολιτικούς γίνετε εσείς οι ίδιοι πολιτικοί αλλιώς θα πρότεινα να κόψετε την γκρίνια αρκετά πια. Αν έχετε κάτι να κάνετε κάντε το ελάτε να το κάνουμε μαζί
Αλλιώς πηγαίνετε σε ένα ΚΑΠΗ και κάντε τους παππούδες … μόνο αυτοί δεν μπορούν να κάνουν κάτι και γκρινιάζουν μόνο.

Η μάχη κερδίζεται το πεδίο όχι στο γραφείο
Τρέχτε στις οργανώσεις που νομίζετε ότι ανήκετε και μαλώστε κερδίστε βάλτε το λιθαράκι σας στον κόσμο που ζείτε
Ένα τραγούδι λέει: «φοβάμαι για αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα»
Όλοι το τραγουδάν αλλά μετά τίποτε …
Ξέρετε τι σημαίνει αυτό ότι πέρα από το να φοβάσαι πρέπει και να ελέγχεις αυτά που γίνονται για ‘σένα όχι μόνο να … φοβάσαι … Χεστήκαμε αν φοβάσαι ή όχι έκανες κάτι για αυτό αν όχι τότε κάτσε να την φάς

ΞΥΠΝΑΤΕ ΡΕΕΕ σας πήρε ο ύπνος

ΑΑΑΧ ΤΑ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΞΕΘΥΜΑΝΑ….

Άντε να δουλέψουμε και λίγο τώρα….

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2007

Φωτιά στα μπατζάκια μας

Φωτιά στα … μπατζάκια μας

Κάηκε η Πάρνηθα, παλιότερα κάηκε το Σέιχ – Σού, κάηκε ο Γράμμος, η Αχαΐα, Κεφαλονιά η Πελοπόνησος και ότι άλλο έχει σχέση με πράσινο και με δένδρα. Η θερμοκρασία ανεβαίνει τα air-condition δουλεύουν ασταμάτητα, βροχή δεν έπεσε φέτος … Και ‘μείς τι κάνουμε; Μια χαρά … αραχτοί στην πολυθρόνα στην δροσιά του κλιματιστικού βλέπουμε τηλεόραση. Άντε άμα έρθει ο λογαριασμός της ΔΕΗ να σκεφτούμε ότι φέτος κάψαμε πολύ ρεύμα λόγο ζέστης…
Τίποτε, μηδέν, απραξία. Δεν μπορεί … κάτι μας ψεκάζουν … κάτι έχει το νερό.
Τόση απραξία, τόση ανικανότητα και αδυναμία;.
Συνεχίζουμε στο βιολί μας την ίδια μελωδία: Του τίποτε και του ποτέ. Πάλι θα πηγαίνουμε για τσιγάρα με το αμάξι, πάλι θα πετάμε τα σκουπίδια χωρίς να κάνουμε ανακύκλωση, πάλι θα σοροπιάζουμε κανένα οικόπεδο μέσα στο δάσος, πάλι θα κοιτάμε την πάρτη μας. Φτιάχνουμε πόλεις τέρατα για να ζούμε, καίμε τα δάση για να τα διεκδικούν οι γνωστοί άγνωστοι οικοπεδοφάγοι οικόπεδα, ελπίζοντας να αγοράσουμε και εμείς με τη σειρά μας κανένα οικόπεδο από αυτούς και όλα καλά!!!

Τα μπατζάκια μας ;;;
Έλα μωρέ τώρα, δεν καίγονται απλά ζεστάθηκαν λίγο. Τι κι’ αν τα παιδιά μας δεν θα έχουν νερό να ποιούν ή μαθαίνουν για τα δένδρα μόνο από τα βιβλία ;… Εμείς είχαμε όλες τι ανέσεις !!! Δύο αυτοκίνητα που εξέπεμπαν απίστευτους ρύπους, μεζονέτα με θέα ένα πρώην δάσος, και μερικούς τόνους σκουπίδια πεταμένα ανεξέλεγκτα στην χωματερή… Ωραία πράγματα, κλασάτα.

Τα παιδιά μας ;;;
Άστα θα βρούν το δρόμο τους, ξέρουν αυτά.
Η μόνη αλήθεια είναι αυτή. Θα προχωρήσουν το δρόμο που τους ανοίξαμε στην … έρημο, θα κοιτάξουν τους προγόνους και θα δουν ότι αυτοί ήταν για την Γή ότι η μούχλα στο φαΐ. Μία μόλυνση, μία κακή στιγμή του κόσμου που κληρονόμησαν.

Έχουμε και την πολιτική που σήμερα επικρατούν τρεις απόψεις
Πρώτη άποψη : Όλα πάνε καλά (Σε λίγο δεν θα μείνει τίποτε οπότε δεν θα έχουμε φωτιές, μόνο οικόπεδα για χτίσιμο)
Δεύτερη άποψη : Όλα πάνε χάλια (Αν ήμασταν εμείς κυβέρνηση θα είχαμε ξεμπερδέψει, θα είχαν καεί όλα ήδη και θα πηγαίναμε όλοι διακοπές τώρα)
Τρίτη άποψη: Να κάνουμε μία πορεία έξω από το Αμερικάνικο προξενείο και οι φωτιές θα σβήσουν αμέσως ( ουδέν σχόλιο…).
Αυτές είναι οι μόνες αλήθειες που βλέπω εγώ στην ζωή μας. Ωχαδερφισμός, τηλεόραση, άσχετοι – παρτάκιδες πολιτικοί που εγώ τους ψήφισα, πολύ σκόνη, καθόλου πράσινο, τσιμέντο, μιζέρια, καυσαέριο, νέφος, και ένας κόσμος που τελειώνει στα όρια του καταθλιπτικού διαμερίσματος που ζούμε όλοι μας βλέποντας την … μπουγάδα της απέναντι πολυκατοικίας.
Αυτό ήμαστε, αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε και δεν υπάρχει για μας διέξοδος. Ελπίζω αν κάποιος μπει στον κόπο να με διαβάσει να έχει άλλη άποψη και να με διαψεύσει. Εγώ προσωπικά θα συνεχίζω να ψάχνω τρόπους να εξοικονομώ ενέργεια, να κάνω ανακύκλωση και να προσπαθώ να πείθω άλλους να με ακολουθούν. Όχι γιατί πιστεύω ότι εγώ θα λύσω το πρόβλημα αλλά γιατί όταν θα κάνω παιδιά θα πρέπει να τους μάθω πράγματα, και δεν μπορώ να διδάξω κάτι σε κάποιον αν εγώ δεν το ξέρω καλά και δεν το έχω κάνει ο ίδιος.