Πέμπτη 17 Απριλίου 2008

Καιρό έχουμε να τα πούμε...

Καιρό έχουμε να τα πούμε. Δεν έγραφα τόσο καιρό λόγο φόρτου εργασίας και τρελής κούρασης. Δεν έχω καμία όρεξη για ακόμη μία φορά να γράψω για πολιτική μιας που ότι και να πούμε πάλι στα ίδια καταλήγουμε.

Αν δε το καταλάβατε μπήκε η άνοιξη (τσιου τσιου…). Το γνωρίζεται φυσικά ότι η άνοιξη είναι η εποχή που συμβαίνουν πολλά ωραία πράγματα όπως το ότι μεγαλώνει η μέρα, ανθίζουν τα λουλούδια, γλυκαίνει ο καιρός και τέτοια πράγματα.

Εγώ δεν θα σταθώ στα όμορφα λιβάδια και τις πράσινες κορφές… Θα κοιτάξω την γη το χώμα τους βλαστούς, το ένα και μοναδικό λουλούδι κάπου χαμένο μέσα σε έναν κάμπο γεμάτο αγριόχορτα. Θα κοιτάξω την λεπτομέρεια και την σοφία της κατασκευής του την ομορφιά και την συμμετρία της ρίζας του το άρωμα που αναδύει η γη που το περιβάλλει. Θα σας θυμίσω εδώ κάτι που έγραψα παλιότερα: ότι όλος αυτός ο τεράστιος, δαιδαλώδης, πανικόβλητος κόσμος που ζούμε στηρίζεται σε κάτι τέτοιες μικρές λεπτομέρειες. Η ομορφιά, η σοφία, η τελειότητα κρύβεται με σε μικρά πράγματα… στα ελάχιστα.

Κάποτε κάπου σε ένα ταβερνάκι στη Λήμνο ξεστόμισα (επιτέλους!) κάτι σοφό στο κατά τα άλλα ηλίθιο μυαλό μου…
«Ο θεός ψάχνοντας να κρύψει όλη την σοφία της γεύσης, της ομορφιάς της θάλασσας, έσκυψε πάνω από την ταπεινή σαρδελίτσα και της έδωσε όλα αυτά τα χαρίσματα.
Μετά έβαλε τους ανθρώπους να την δοκιμάσουν μπας και καταλάβουν και αυτοί που κρύβεται η πραγματική αλήθεια, γεύση, και ομορφιά, εμείς όμως ακόμη κυνηγάμε τα φαγκριά…».

Η ομορφιά, η σοφία, η αλήθεια δεν είναι στα μεγάλα, στα φανταχτερά και επιβλητικά…! Είναι κρυμμένη στα μικρά και ταπεινά… Στη ρίζα ενός λουλουδιού, στο μίσχο του αγριόχορτου, και γιατί όχι στη μικρή, ντελικάτη, γυαλιστερή σαρδελίτσα …

Αυτή την άνοιξη ψάξτε να βρείτε την αλήθεια σας στα μικρά που ξεχάσατε, που έχετε ως δεδομένα και δεν δίνετε σημασία… και όμως αυτά είναι που σας κρατάνε ζωντανούς να μπορείτε να κοιτάτε μακριά…

8 σχόλια:

tractatus είπε...

Οπως πάντα: Σοφά ονειροπόλος και προσγειωμένος....στη κυριολεξία αυτή τη φορά. Καιρό είχαμε να τα πούμε, πράγματι. Φαίνεται οτι τραβάς ζόρι στην νέα δουλειά...ωράρια και ευθύνες...πάρε μια ανάσα απο την άνοιξη κι εσύ, λοιπόν :)

αντωνης είπε...

Καλα να περνας φιλε "ψαρα", και παντα να προτιμας τις μικρες σαρδελιτσες απο τα φαγκρια που ειναι γι΄ αυτους που νομιζουν οτι κανουν εντυπωση.

Πολυ ομορφο ποστακι.
Αν δεν τα ξαναπουμε (γιατι μαλλον δεν εχεις πολυ χρονο), καλο Πασχα σου ευχομαι

:)))

Ανώνυμος είπε...

Αχ, βρήκα κάποιον να με καταλαβαίνει που φωνάζω ότι κολλάω στις λεπτομέρειες και με κοροιδεόυν. Βρε που τις ψάχνουμε τις μεγάλες χαρες; Μέσα μας είναι, δίπλα μας, σε μάτια περαστικά, σε μυρωδιά του λεπτού, σε ήλιο χωρίς σύννεφα, σε φεγγάρι ολοστρόγγυλο.

Καλημέρα γλυκια, τρυφερή, ανοιξιάτικη

Elli είπε...

Συμπάσχουμε! Ήρθε η άνοιξη...

fisherman είπε...

Τα μεγάλα ψάρια τα πούσια τραπέζια τα τεράστια μπουκέτα και τα φανταιζί πραγματάκια κάτι κρύβουν από πίσω για αυτό είναι ωραία και φανταχτερά!

NdN είπε...

Αρχικά να πω ότι δεν μου φάνηκες και για ηλίθιος, ούτε από τα κείμενα σου, ούτε όταν ήπιαμε εκείνο το 5ωρο τσίπουρο!

Εχεις δίκιο στο ότι οι απολαύσεις κρύβονται στα «μικρά» πράγματα. Ενα βράδυ με φίλους, ένα ταξίδι με το μωρό (και δεν εννοώ κανένα νεογέννητο!!), μία χειρονομιά αγάπης σε κάποιον που χρειάζεται τη βοήθεια μας, είναι πιο σημαντικά από όλα εκείνα τα φανταχτερά και επιβλητικά, καθ’ όλα όμως ανούσια πράγματα.
Ευχομαι καλο Πάσχα και θα τα πούμε και από κοντά.

phlou...flis είπε...

Δίκιο έχεις και όπως λέει και μια ...κινέζικη παροιμία, τα ακριβά αρώματα, πωλούνται σε μικρές συσκευασίες

Ανώνυμος είπε...

Τρυφερές και όμορφες μέρες να περάσεις με όσους αγαπάς.

Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα