Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009

Τα μυαλά μας πονάνε!

Ποδοσφαιρική η διάλεκτος αλλά ταιριάζει απόλυτα στο κλήμα των ημερών...
Τουλάχιστον στην "εμπόλεμη ζώνη" που ζω εγώ. Η επίσχεση λύθηκε με συμφωνία μεταξύ εργοδοσίας και εργαζομένων αλλά η ανασφάλεια καλά κρατεί!
Τα αρπακτικά του ΠΑΜΕ έχουν κάνει ήδη την εμφάνισή τους. Οι ΠΑΣΟΚΟΙ ακολουθούν (όπως πάντα καθυστερημένοι) προσπαθώντας να αλλάξουν το κλήμα. Τα πρώτα έντυπα για την δημιουργία σωματίου (κομμένα και ραμμένα στα μέτρα του ΠΑΜΕ) κυκλοφόρησαν.
"Μην βάζετε αγάδες στο κεφάλι σας... αυτοί αύριο θα πάνε στη δουλειά τους και εσείς θα μείνετε στο δρόμο...!Φτιάξτε δικό σας σωματείο" Δεν ακούν...
Το μαγαζί δεν είναι νεκρό ακόμη ... κάποιοι για δικούς τους λόγους θέλουν να το κλείσουν... Είτε για να παν στην Αργεντινή με τα λεφτά (υποθέτω ...) είτε για να εκλεγούν βουλευτές με το ΚΚΕ ή το ΠΑΣΟΚ...
Στην καμπούρα τη δικιά μου ρε γμτ? Τι ζητάω πια ... να δουλέψω θέλω να βγάλω κάνα φράγκο να ζήσω!
Γυρνάω στο σπίτι και το κεφάλι μου πάει να σπάσει! Γιατί πια πρέπει όλα να γίνονται παρασκηνιακά ? Γιατί πρέπει πάντα να υπάρχει καθοδηγητής - κομματόσκυλο? Γιατί να είμαι εγώ (και ο καθένας μας) αναγκασμένος να συμβιβαστώ και να κρύβω λόγια? Γιατί πρέπει πάντα εγώ να φοβάμαι να μη χάσω?
Αυτό το blog το διαβάζει που και που και το www.papandreou.gr
ΕΕΕΕΕΕ!!!!!!! μαστόρια εκεί πάνω ακούει κανείς !!!!!! Βουλιάζουμε λέμε!
Πνιγόμαστε όχι μόνο εμείς εδώ στο εργοστάσιο ... όλοι αυτοί που ξυπνάμε 6:00 το πρωί και τρέχουμε σαν τους μ...
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΟΙ ... έρμαιο στα καπρίτσια του καθενός πολιτικού ή εργοδότη!
ΒΙΑΖΟΥΝ κάθε μέρα την αξιοπρέπειά μας και εμείς το δεχόμαστε!
ΓΙΑΤΙ ! ως πότε θα το ανεχόμαστε αυτό το πράγμα... ως πότε θα σας ανεχόμαστε!
ΞΥΠΝΑΤΕ ΛΕΜΕ!!!!!
Γιατί και εσείς θα ξυπνήσετε απότομα και άσχημα μία μέρα!

8 σχόλια:

Σοφία είπε...

Προσπάθησε να μην τα παίρνεις όλα με το μέσα μυαλό. Ξέρω ότι περνάς δύσκολες μέρες, αλλά στην τελική είναι απλά μια δουλειά. Δεν αξίζει να σπάσει το μυαλό σου για κάτι ξένο που υπάρχει εν αφθονία (λέμε τώρα). Υπάρχουν μεγαλύτερα προβλήματα στον κόσμο και τα χειρότερα αφορούν ό,τι δικό μας έχουμε μόνο ένα - την υγεία μας, την υγεία των συγγενών και των φίλων μας, την ψυχική μας ηρεμία.

Δεν τα λέω αυτά για να σου κάνω την έξυπνη, αλλά δουλεύω σχεδόν 20 χρόνια σερί και έχω μετανιώσει πάρα πολύ για κάθε *δευτερόλεπτο* που σκοτίστηκα στο παρελθόν για εργασιακό θέμα. Στη δουλειά πρέπει να είμαστε και λίγο σταρχιδιστές.

fisherman είπε...

Δεν το βλέπω έτσι... Ξέρω οτι η δουλειά είναι το αποτέλεσμα της υγείας και όσο έχω δύο χέρια και μία μέση που αντέχει δουλειά θα βρω αλλά δεν έχω νιώσει ποτέ μέχρι τώρα οτι θα ξυπνήσω μία μέρα και όλοι θα έχουν κάτι να κάνουν και εγώ απλά θα ψάχνω ... Ξέρω οτι θέλει υπομονή αλλά είναι κάτι που δεν έχω ζήσει ποτέ και δεν ξέρω ακόμη πως να χειριστώ ... Η αλήθεια είναι οτι η εμπειρία είναι κάτι που θα με κάνει αν μή τι άλλο ποιο σοφό και προσεκτικό στις επιλογές μου στο μέλλον.

Elli είπε...

ψαρά, δεν έβρισκα το μειλ σου οπότε είπα να τα γράψω δημόσια.

το μόνο που έχω να πω είναι κουράγιο και να μην απογοητεύεσαι όσο τυπικα κι αν σου φαίνονται αυτά τα λόγια.
τα εννοώ πάντως.
και μη ρίχνεις φτεξιμο στον εαυτό σου για το ότι πήγες σε μια δουλειά με καλύτερα λεφτά ή ότι πήρες λάθος απόφαση γιατί ποτέ δεν μπορεί κανείς να ξέρει ποιά είναι η σωστή ή η λάθος απόφαση!

Γενικά πάντα στον ιδιωτικό τομέα παίρνουμε τα ρίσκα μας.

H περίοδος αυτή γενικά είναι πολύ δύσκολη οικονομικά για πολλές επιχειρήσεις στη χώρα μας παρά το γεγονός ότι δεν λέγεται στα ΜΜΕ.

Εύχομαι ότι καλύτερο πραγματικά

fisherman είπε...

Ellie
σου απαντώ με e-mail...

phlou...flis είπε...

Είσαι γραμμένος σε κάποια συνδικαλιστική παράταξη; εχεις ...αρχηγούς, εργατοπατέρες ή έστω καθοδηγητές; Οχιιιιι; Ετσι που πας, θα φας τα μούτρα σου. :)))

NdN είπε...

Υπομονή φίλε Ψαρά, τι άλλο να σου πω. Δύσκολα τα πράγματα παντού και όχι μόνο στην Ελλάδα, το ξέρω ότι αυτό δεν σου λέει τίποτα, απλα το αναφέρω.

Ελπίζω όλα να πάνε καλα!

athanasios th. vamvinis είπε...

Μέσα στο υπάρχον μοντέλο οργάνωσης της κοινωνίας, το οποίο ονομάζουμε σύστημα, ανέκαθεν υπήρχε κοινωνική ανισότητα. Μέσα σ' αυτό το σύστημα ο άνθρωπος-εργάτης-πολίτης έχει τέσσερις επιλογές:
1.Δέχεται το σύστημα και γίνεται υποχείριο κάθε πλανώδιου ιδεαλιστή και καιροσκόπου.
2.Απορρίπτει το σύστημα και προσπαθεί να το συντρίψει και να το καθαιρέσει, έχοντας, βέβαια, το ένα πόδι στο σύστημα και το άλλο έξω απ' αυτό.
3.Απορρίπτει το σύστημα και βγαίνει από αυτό.Φεύγει στην έρημο να ζήσει μόνος, δημιουργώντας τη δική του κοινότητα.
4.Δεν αποδέχεται το σύστημα και προσπαθεί να το εξελίξει ενεργώντας μέσα σ' αυτό.
Όλα τα συστήματα δημιουργούνται για να οργανώνουν με ντιρεκτίβες την κοινωνία. Όταν τα συστήματα δημιουργούνται για να υποτάσσουν συνειδήσεις, τότε πρκαλούν την αντίδραση του αισθητηρίου της κοινωνίας. Οι ανατροπές γίνονται όταν το αισθητήριο δώσει το σήμα. Για να είναι καθαρό, όμως, το αισθητήριο, πρέπει να είναι και καθαρός ο άνθρωπος. Αν βελτιώσουμε το δικό μας αισθητήριο, τότε θα γίνει και αισθητήριο της κοινωνίας.
Σου εύχομαι καλή δύναμη.

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς, όταν είσαι έξω από το πρόβλημα τα λόγια και οι σοφιστίες είναι ένας καλός οδηγός για να πορευτείς, απαντήσεις, κατευνάσεις, βοηθήσεις, παρηγορίσεις. Αλλά με αυτά δεν αλλάζει η αλήθεια ΣΟΥ, η ουσία της καθημερινότητας ΣΟΥ, του κάθε μας ΣΟΥ.

Ωστόσο, τι μπορούμε να κάνουμε θα μου πεις. Ευχές που δεν πιανουν και πολύ μάλλον, δεν υπάρχει λόγος να σου γράψω. Θα σου δώσω όμως λίγο θάρρος ίσως, αν σου πω αν συνεχίσεις να γράφεις όσα σε απασχολούν, γιατί μοιρασμένος πόνος λιγοστεύει;

Καλημέρα :))